DSC50

t>ę społecznie akceptowanego wytłumaczenia. Określ 1 >alonego może być również sposobem uniknięcia od^ ązanej z rolą lub obowiązków z niej wynikających, bez nienormalną” [Sóderfeldt, Sóderfeldt, Warg 1995].

;nych nad osobami zawodowo pomagającymi innym zd^zwią azywać na to, że mamy rzeczywiście do czynienia z procek ^ fl^wska udowego, który można rozumieć jako „zobojętnienie wobec*** V yniku ciągłej presji, stresu, frustracji i braku satysfakcji ^SS rodn yszkowski 1998, s. 238].    ^Jlifhi

żym zatem charakteryzuje się zjawisko wypalenia wśród 1 ;ych innym? Zanim omówimy charakterystyczne korelaty^JJP* zjawiska, przytoczymy kilka - spośród kilkudziesięciu - def    1

spotykanych w literaturze.    znai

Cl

Wypalenie w definicjach    (mc

Jed

awisko wypalenia było definiowane m.in. jako¹:

■ „stan zmęczenia i frustracji spowodowany poświęceniem dk ,_ns sposobem życia lub związkiem, który nie doprowadził do J- siat oczekiwanej nagrody” [Freudenberger, Richelson 1980, $. ą (tu „proces, w czasie którego początkowo zaangażowany i * (P< pracownik traci zaangażowanie w swojej pracy w wynih, ^gls i nadmiernego wysiłku, jakiego doznał w pracy” [Chemią °ⁿ

s. 18],

„(stan - D. T.) charakteryzujący się zmęczeniem fizycznym pocą bezsilności i beznadziejności, wyczerpaniem emocjonalny rozwojem negatywnej samooceny i negatywnych postaw w ss do pracy i innych ludzi” [Pines, Aronson, Kafry 1981, s. 2021 „zespół zmęczenia emocjonalnego i cynizmu, który częstowys: wśród osób zajmujących się «pracą z ludźmi». Kluczowym# zespołu wypalenia się jest wzrastające poczucie emoq# zmęczenia” [Masłach, Jackson 198lb, s. 99].    ni

palenie było także porównywane z alienacją depresją, ⁿ ideałów, utratą ducha i było określane jako mechanizm * [Freudenberger 1983]. W innych koncepcjach było uważaj w stresujących warunkach, nie zaś za mechanizm zwalc^ _u

r 1983]. Jak możemy zauważyć, w niektórych definicjach^• _s

yczyny wypalenia (por, np. poświecenie dla sprawy, spo*⁽

'M I