Dubois Miley Praca socjalna jako zawód użyteczny rozdz 1 (15)

Hya. 1.1 Cet pracy socjalnej

•    Poprawa funkcjonowania społecznego na wszystkich szczeblach systemowych przez konsultowanie, zarządzanie środkami oraz edukację.

•    Powiązanie klientów z potrzebnymi im środkami.

•    Poprawa funkcjonowania systemu wykonywania świadczeń socjalnych.

•    Promowanie zasad sprawiedliwości społecznej przez rozwijanie zasad polityki społecznej.

Praca socjalna

w odniesieniu do społeczeństwa

Wypełniając mandat opieki społecznej, pracownicy socjalni przyjmują różne postawy wobec społeczeństwa. Można je zrozumieć w kontekście różnych modeli społeczeństwa oraz odpowiadającej im usankcjonowanej roli pracy socjalnej. Sposób, w jaki urządzenie społeczeństwa jest definiowane, oraz natura problemów społecznych mają swój wpływ na konceptualizację roli pracy socjalnej.

Leonard (1976) opisuje dwa modele społeczeństwa: model kan-sensualny oraz model konfliktmvy, które odzwierciedlają dwie różne

raca socjalna jako zawód użyteczny

perspektywy socjologiczne, mianowicie perspektywę slrukturalno-fun-kcjonalną i perspektywę konfliktu Model społeczeństwa zbudowany na konsensusie lub. inaczej, model strukluralno-funkcjonalny respektuje stan równowagi między społeczeństwem a jego członkami. W modelu tym rola pracowników socjalnych polega na łagodzeniu konfliktów i napięć, socjalizowaniu dewiantów oraz dążeniu do wzajemnego dostosowania się do siebie poszczególnych osób i Środowiska społecznego. Innymi słowy, pracownicy socjalni podejmują dwojakiego rodzaju wysiłki zarówno na rzecz kontrolowania członków społeczeństwa, jak i na rzecz jego reformowania. Inaczej ma się sprawa w modelu „konfliktowym” społeczeństwa, w którym dochodzi do badania kwestii związanych z władzą i konccptualizacji problemów społecznych w kategoriach nierównego podziału władzy i sił. W tym drugim modelu pracownicy socjalni angażują się bezpośrednio w konfrontację z niesprawiedliwością przejawiającą się w systemach społecznych i działają na rzecz osób uciskanych i krzywdzonych. aby dokonać zmian w zakresie podziału władzy i w układzie

Relacja między pracą socjalną a społeczeństwem może kształtować się w czterech możliwych układach (Cowger,-1977):

•    Praca socjalna jako czynnik kontroli społecznej zachowania

•    Praca socjalna znajdująca się w opozycji do społeczeństwa lub nastawiona na jego refomowanie.

•    Praca socjalna oddzielona od społeczeństwa.

• Praca socjalna jako czynnik pośredniczący między jednostką a społeczeństwem.

Pracownicy socjalni mogą działać na rzecz resocjalizacji systemów społecznych poprzez kontrolę społeczną. Wówczas odbiorcy usług są nimi zazwyczaj nie z własnej woli — to znaczy są zmuszeni lub zobowiązani do poszukiwania świadczeń lub ich przyjmowania. Są to na przykład osoby przekazane pod nadzór przez sądy, osoby na zwolnieniu warunkowym oraz niektóre populacje zinstytucjonalizowane. Działając w imieniu społeczeństwa pracownicy socjalni pragną resocjalizować poszczególnych ludzi.

Ody praca socjalna znajduje się w opozycji wobec społeczeństwa czy leż w konflikcie z nim, odgrywa rolę rzecznika reform instytucjonalnych struktur politycznych, gospodarczych i społecznych. Problemy traktuje się jako wynikające z niewłaściwie utworzonych sttu-