Na obrazie łatwo jest pokazać temat, natomiast treść, będąca stosunkiem artysty do tematu jest często trudna do wyrażenia. Do usunięcia nieporozumień służy tytuł obrazu, którego zmiana zmieni również treść obrazu. Tytuł jest więc integralnym elementem obrazu.
Wybór dobrego tytułu nie jest łatwą rzeczą. Artysta musi doskonale wiedzieć, jaką treść chce wyrazić w obrazie.
Znane są wypadki, gdy fotograf dopiero po całkowitym wykonaniu obrazu dobiera do niego tytuł i to tytuł możliwie efektowny, pragnąc przy jego pomocy zwiększyć atrakcyjność obrazu, przy czym ważniejsza jest dla niego ta atrakcyjność od treści, którą wyraża obraz. Jest to droga fałszywa. Oczywiście tytuł nie musi zrodzić się przed ukończeniem dzieła, jednakże powinien wypływać z treści, którą artysta chce wyrazić w obrazie 1 ułatwić zrozumienie tej treści.
Dając obrazowi tytuł powinniśmy unikać takiego, który powtarza to, co się widzi na obrazie. Jeśli krajobraz przedstawia samotne drzewo, tytuł „Drzewo" lub „Samotne drzewo" właściwie nie jest tytułem. Jeśli krajobraz ten jest charakterystyczny dla jakiegoś terenu, np. dla Lubelszczyzny, usprawiedliwiony będzie dla niego tytuł: „Krajobraz lubelski". Lepiej nie dawać obrazowi żadnego tytułu, niż tytuł powtarzający czytelny temat.
Umiejętność komponowania nic sprawia pozornie większych trudności. Wydawałoby się, żc wystarczy nauczyć się zasad kompozycji formalnej, a sprawa załatwiona. Tak zresztą sądzi wielu artystów, nic zdając sobie sprawy z tego, że poza komponowaniem linii, plam i wartości tonalnych, operują oni elementami treściowymi, że wynajdują układy, przemawiające do oglądającego wyrazem, że wzruszają, a więc, że prace ich są starannie konstruowane.
Przyjmując, że treść jest elementem kompozycji, bo w zależności od układu treściowego i tematycznego wzrok inaczej ogląda obraz, musimy stwierdzić, że bez kompozycji nie może być dzieła sztuki.