przewodniczącego, który reprezentuje komisję i organizuje jej pracę, oraz dwóch wiceprzewodniczących i dwóch sekretarzy. Przy organizacji prac komisji przewodniczący spotyka się z przedstawicielami klubów parlamentarnych. Komisje są zbudowane na zasadzie resortowości, zadania zaś są ściśle związane z funkcjami parlamentu. Stąd też spełniają one doniosłą rolę w zakresie kontroli rządu i administracji państwowej, a także - i tu mamy do czynienia ze szczególną osobliwością - w dziedzinie ustawodawstwa. W trakcie swojej działalności mogą zatem odbywać posiedzenia sprawozdawcze - gdy odbywać muszą posiedzenia w celu rozpatrzenia projektu, który będzie następnie przedmiotem prac izby, posiedzenia ustawodawcze, kiedy projekt staje się ustawą bezpośrednio przez glosowanie w komisji bez odsyłania go do izby, posiedzenia redakcyjne, kiedy artykuły projektu zostały zaaprobowane przez komisję, natomiast ostateczne głosowanie odbywa się na posiedzeniu izby, i posiedzenia konsultacyjne, kiedy komisja rozpatruje pewien fragment projektów, które są przedmiotem pracy i głosowania w innych komisjach.
Przewidziane jest także powoływanie komisji specjalnych, a ponadto komisje mogą wyłaniać ze swego grona podkomisje. Również i skład komisji specjalnych uwzględniać powinien liczebność poszczególnych grup parlamentar-
W strukturze parlamentu znane są również organy pod nazwą rady (giunie). Stanowią one rodzaj komisji, różnią się jednak od nich sposobem powoływania i typem spraw, które rozpatrują. Zarówno w Izbie Deputowanych, jak i w Senacie Republiki funkcjonują obecnie trzy rady. Prawu parlamentarnemu Włoch znane są również liczne komisje wspólne obu izb parlamentu. W przypadku powoływania komisji wspólnych przewodniczący obu izb parlamentu współdziałają z sobą aby zapewnić udział w pracach komisji jak największej liczbie partii obecnych w każdej z izb. W zależności od tego, czy przewodniczącym komisji jest senator czy deputowany, stosuje ona odpowiednio w swojej pracy regulamin Senatu lub Izby Deputowanych. Komisje wspólne można podzielić na: komisje wspólne przewidziane w przepisach konstytucyjnych21, komisje kontrolne i kierujące.
Istnienie klubu jest uzależnione od liczby członków danej partii w izbie - w przypadku deputowanych granica dolna wynosi 20 osób, a w odniesieniu do senatorów - 10. Jeśli reprezentacja partu w parlamencie jest mniejsza, nie może ona tworzyć klubu, jej członkowie mogą się łączyć z innymi, znajdującymi się w podobnej sytuacji, i tworzyć klub międzypartyjny.
Kluby partyjne są dogodnym forum współpracy międzypartyjnej, także partii i parlamentu. Mają one decydujący wpływ na skład organów wewnętrznych
3,1 W trakcie trwania XIII kadencji w Izbic Deputowanych powołano jedną komisję specjalną złożonąz 25 członków, która przedstawiła projekty ustaw dla przeciwdziałania korupcji.
31 Są nimi: Komisja Parlamentarna do Spraw Regionów (art. 126 Konstytucji) i Komisja Par-
w sprawie przepisów związanych z. konstytucją dotyczących Trybunału Konstytucyjnego).
SI