ZAGADNIENIA OGÓLNE
nimiczna i antroponimiczna. Komisja organizuje co 2-3 lata ogólnopolskie konferencje onomastyczne z udziałem m.in. onomastów z Czech, Słowacji i Niemiec. Pełnią one ważną rolę ożywiania badań onomasty-cznych. Konferencje odbywają się w różnych ośrodkach uniwersyteckich całej Polski. Od 1958 r. istnieje też Komisja Onomastyki Słowiańskiej, jako człon Międzynarodowego Komitetu Slawistycznego. Kolejnymi przewodniczącymi byli: W. Taszycki, V. Śmilauer, obecnie K. Rymut.
Działa też w Polsce Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych przy Urzędzie Rady Ministrów (od 1997 r. przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych), której obecnym przewodniczącym jest K. Rymut. Stanowi ona organ opiniodawczy przy ustalaniu i zmianie nazw.
BIBLIOGRAFIA (WYBÓR)
Atlas onomastyczny Słowiańszczyzny. Księga referatów z konferencji. Wrocław 1-3 VI 1970, 1972, red. S. Rospond i B. Siciński, Prace Onomastyczne PAN 19, Wrocław.
Baudouin de Courtenay J., 1870, O driewniepolskom jazykie do XIV stoletija, Leipzig.
Bibliografia onomastyki polskiej, t. I (1925-1958), red. W. Taszycki, A. Turasiewicz, Kraków 1960; t. II (1959-1970), red. W. Taszycki, A. Turasiewicz, Kraków 1972; t. III (1971-1980), red. K. Rymut, Kraków 1983; t. IV (1981-1990), red. R. Przybytek, K. Rymut, Kraków 1992.
Bibliografia prac z zakresu językoznawstwa ogolnego, ukazuje się w Biuletynie PTJ.
Biolik M., 1987, Hydronimia dorzecza Pregoły z terenu Polski. Olsztyn.
B i o 1 i k M., 1989, Zufliisse zur Ostsee zwischen unterer Weichsel und Pregel (Nazwy wodne dopływów Bałtyku między dolną Wisłą a Pregołą), Hydronymia Europaea 5, Stuttgart.
Biolik M., 1993, Die Namen der stehenden Gewasser im Zuflussgebiet des Pregel und im Einzugsbereich der Zufliisse zur Ostsee zwischen Pregel und Memel (Nazwy wód stojących dorzecza Pregoły i dopływów Bałtyku między Pregołą i Niemnem), Hydronymia Europaea 8, Stuttgart.
Borek H., 1968, Zachodniosłowiariskie nazwy toponimiczne z formantem -hn-t Wrocław.
Bubak J., 1986, Proces kształtowania się polskiego nazwiska mieszczańskiego i chłopskiego, Kraków.
Bubak J., 1993, Księga naszych imion, Wrocław.
Bujak F., 1905, Studia nad osadnictwem Małopolski, Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydz. Filoz.-Hist. 47, Kraków.
Bystroń J., 1936, Nazwiska polskie, Lwów, wyd. 2 Lwów-Warszawa 1937.
Bystrori J., 1938, Księga imion w Polsce używanych, Warszawa.
Cieślikowa A., 1990, Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe. Proces onimizacji, Wrocław.
Cieślikowa A., 1991, Derywacja paradygmatyczna w staropolskiej antroponimii, Kraków.
Encyklopedia języka polskiego, 1991, red. S. Urbańczyk, Wrocław.
Encyklopedia kultury polskiej XX w., 1993, t. 2: Współczesny język polski, red. J. Bart-miński, Wrocław.
88