3. Obwód elektryczny nierozgałęziony
nicznej, energia chemiczna może być zmagazynowana i ponownie przetworzona na energię elektryczną. Charakter nieodwracalny ma jedynie przemiana energii elektrycznej w ciepło Joule’a: wytworzone ciepło rozprasza się bezpowrotnie.
Z tego powodu przewody i odbiorniki rezystancyjne nazywa się elementami rozpraszającymi lub elementami konsumpcyjnymi obwodu elektrycznego.
W rozdz. 7 i 10 poznamy elementy pasywne odznaczające się zdolnością magazynowania i oddawania energii, nazywane elementami zachowawczymi obwodu. Należą do nich kondensatory i cewki indukcyjne.
Pytania
1. Napisać bilans mocy dla rzeczywistego źródła napięcia przy pracy jako: a) źródła, b) odbiornika energii elektrycznej.
2. Napięcie na zaciskach rzeczywistego źródła napięcia przy pracy jako: a) wydajnika, b) odbiornika.
3. Charakterystyka prądowo-napięciowa źródła napięcia: a) rzeczywistego, b) idealnego.
Na rys. 3.15a przedstawiono obwód złożony z rzeczywistego źródła napięcia o parametrach E, Rw i trzech odbiorników rezystancyjnych R1, R2, Rs połączonych szeregowo. W całym obwodzie płynie ten sam prąd /, co łatwo sprawdzić umieszczając kilka amperomierzy w różnych miejscach obwodu (rys. 3.15b). Przenoszony
Rys. 3.13. Obwód elektryczny z kilkoma odbiornikami: a) schemat obwodu; b) ten sam obwód z włączonymi amperomierzami
w czasie At ładunek A Q = I At. Na przeniesienie tego ładunku przez poszczególne odbiorniki potrzebna jest praca AW1 = AQ(Va-Vb) = AQUab AW2 = AQ(Vb-Vc) = AQUbc AW3 — AQ(Vc—Vd) = AQ Ucd
Praca AW potrzebna na przeniesienie ładunku AQ od punktu a do punktu ci AW = AW1+AW2 + AW3 = AQ(Va-Vd) = AQ(Uab + Ubc + Uci)
Ponieważ Va—Vd = Uad, więc
U„<,= Uab + Ubc + Ucd (3.42)
Uwzględniając fakt, że napięcie Uai = E—RWI jako napięcie na zaciskach źródła rzeczywistego, zaś Uab+Ubc+Uci = (Rl + R2 + Rj) I otrzymuje się
E = RWI = (i?i + E2 +^3)^
skąd
R1+R2 + R3 + Rw
co można zapisać w postaci ogólnej
/
E
IR
(3.43)
Prąd w obwodzie nierozgałęzionym zawierającym jedno źródło napięcia i wyłącznie elementy rezystancyjne jest równy ilorazowi napięcia źródłowego i sumy rezystancji łącznie z rezystancją wewnętrzną źródła.
Zwrot prądu I jest zgodny ze zwrotem strzałki napięcia źródłowego E.
Jeżeli w obwodzie nierozgałęzionym działa kilka źródeł napięcia o zwrotach zgodnych, to zwrot prądu jest zgodny ze zwrotem napięć źródłowych.
Jeżeli w obwodzie działa kilka źródeł napięcia o różnych zwrotach to należy dodać do siebie napięcia o jednym zwrocie i oddzielnie napięcia o przeciwnym zwrocie. Zwrot prądu jest zgodny ze zwrotem przeważających napięć źródłowych.
Wartość prądu w obwodzie oblicza się ze wzoru
I =
SE
m
(3.44)
Strzałkę prądu I w obwodzie można też przyjąć dowolnie. Wszystkim napięciom E we wzorze (3.44) o strzałkach zgodnych z przyjętym zwrotem prądu I przypisuje się znak (+) a pozostałym znak (—). Otrzymana w wyniku dodatnia wartość prądu oznacza, że prąd płynie zgodnie z przyjętym zwrotem, a ujemna — że prąd płynie przeciwnie do przyjętego zwrotu.
Wzór (3.44) przedstawia uogólnione prawo Ohma; prąd płynący w obwodzie elektrycznym nierozgałęzionym jest równy sumie napięć źródłowych podzielonej przez sumę rezystancji łącznie z rezystancjami wewnętrznymi źródeł.
Jeżeli rezystancja przewodów łączących nie jest pomijalnie mała, należy ją również uwzględnić w sumowaniu.
57