P1040595

IŁ

Mimo widu badań wciąż nie ma jednoznacznych danych z innych k W odniesieniu do brutalnych scen przemocy J31. Wober (1978) nie znalazł go potwierdzenia w danych dla Wielkiej*Brytanii, a Ambony Doob i Głenn ^ nald (1979) dla Kanady, wyniki obserwacyjnego badania dzieć szwedzkich > dinawn 1961: 188) przemawiają jednak, .jeśli nie na raccz. to u nicodi woni Gerbnera". Kari Roropra i Sven Windahl (1969) zebrali wiek d' potwierdzających zmiany zachodzące w długim czasie u młodzieży pod wpł~ kontaktu z telewizją, co potwierdzałoby hipotezy kultywacji. Pr/yUadem są takie mapv“ świata, znacznie zmieniające uę u osób oglądających dużo i Dla s/wedzkirh nastolatków świat poza Szwecją składa się prawie wyłącznie z ryki Północnej.

Jakkolwiek przekonująca wydaje siy ta teoria, to zważywszy na Graby w> nie powiązanych zmiennych, prawie nie sposób ogarnąć' całej złożoności relacji dry strukturami symbołicmymi. zachowaniami a poglądami widowni. Trudno' odrybnić jakikolwiek proces JtubywacjT z całego przebiegu socjalizacji. M: wydaje siy. że badania prowadzone w nutrie wskaźników kulturowych i kulty* przydatne, bo pomagają bardziej precyzyjnie i subtelnie formułować pytana cae odnośnie do konkretnych zagadnień (zob. Signoridli. Morgan 1990).

18.11. Media a długofalowa zmiana społeczna i kulturowa

Wszystkie przedstawione w rozdziałach 4 i 5 teorie komunikacji masowej, miłują wiele istotnych oddziaływań społecznych i kulturowych. Ib samo dotyczy ków głobahratji omówionych w rozdziale 10. Jednakże wszelkie takie odd-mają na ogól stopniowy, długofalowy charakter i dlatego trudno je zmierzyć. Mc; woła ich zachodzenia są przy tym różne i niekonsekwentne. Na przykład przekonanie, ic środki masowego przekazu prowadzą do izolacji jednostek.^: dualizacji i zróżnicowania społecznego, a wręcz fragnicntary/acji. Robert Puc (2000) zwłaszcza oglądanie telewizji obarcza winą za zanik kapitału społeci i w konsekwencji spadek uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym w Ame Patricia Moy, Diet ram Scheułele i R. lance liolbeit (1999) doszli do pc wniosków.

Inni teoretycy przypisują mediom homogenizację społeczeństwa i promowa spójności oraz - nieco nadmiernego - konformizmu łub gamą ic a tu. Media t ża się o zaniżanie standardów kulturowych (i sprowadzanie treści do najniżr wspólnego mianownika) i chwali za szerokie rozpowszechnianie kultury trad; i współtarsnej. Mimo ar te i inne idee dotyczące wpływu środków masowego pc cu na kultury i społeczeństwo brzmią przrkonująco. niewiele danych udało siy madzie na ich poparar.

Najważniejsza dla wUadu mediów w zmiany społeczną i kulturową jest możl$ wośĆ definiowania sytuacji, dostarczania na odniesienia i rozpowszechniania