P1090734

Między poszczególnymi poziomami konkretyzacji istnieje sprzężenie zwrotne, tzn. iż np. polski styl biblijny jest punktem odniesienia i wpływa na kształt indywidualnych wypowiedzi biblijnych, ale także i odwrotnie - cechy konkretnych przekładów Pisma Świętego tworzą i zmieniają styl biblijny. Zależności te można przedstawić w formie schematu:

polski język narodowy <—> styl religijny <—> polski styl biblijny <—» jednostkowy styl biblijny

Otyginalny styl biblijny w stosunku do wszystkich wyodrębnionych poziomów znajduje się na zewnątrz. Pochodzi spoza polskiego języka narodowego, ma więc możliwość bezpośredniego i pośredniego oddziaływania na każdy z poziomów i odmian stylowych.

Uwzględniając wszystkie powyższe uwagi, możemy sformułować następującą definicję polskiego stylu biblijnego:

Jest to jedna z odmian styln (języka) religijnego jako funkcjonalnej odmiany polskiego języka narodowego realizowana w tekście Pisma Świętego, funkcjonująca w świadomości jego użytkowników jako kod, wzorzec, będący zespołem cech językowostylistycznych powtarzających się (wspólnych) w indywidualnych przekładach Biblii oraz pozostająca w ścisłym związku z pierwotnym (oryginalnym) stylem biblijnym.