P5020211

ZYGMUNT GREŃ

utknęli jednak w pewnego rodzaju ślepych kiszkach. (...) Niejeden z artystów dzisU jszego pokolenia będzie musiał przyznać, te nawet jak niezależnie zdobywając jakiś swój biegun    na

lub Ewerest, znajduje tam już zatknięty    ma;

sztandar Micińskiego$):

I właśnie, współczesny powrót do Mlciń-sklego odbył się za pośrednictwem Witkiewicza. Powołano się na niego zarówno we wfi wstępie do pierwszego, i jedynego zresztą, powojennego wydania W mroku gwiazd, powoływano się także z okazji poznańskiej prapremiery Bazylissy Teofanu. Ktoś powiedział nawet przy tej okazji, że lepiej przecież obcować z samym mistrzem, niż poprzestawać wj na tym, co powtórzył jego uczeń w swojej bardzo gadatliwej twórczości. I zabrzmią-    cis

ło to tak, jak byśmy mieli Sokratesa    Ni

wybierać zamiast Platona, „Maga” zamiast „magika”. Warto zauważyć, że od swoich współczesnych Miciński był obdarowany tymi obydwoma tytułami. I chyba dotychczas