ras z410

18

Geometryczne zależności między położeniem plamki dyfrakcyjnej na lauegramie a położeniem w przestrzeni reflektującej płaszczyzny przedstawia rys. 9. Biegun normalnej K'do płaszczyzny odbijającej le-

Rys. 9. Związek między położeniem plamki dyfrakcyjnej na lauegramie zwrotnym i projekcją stereograficzną odbijającej płaszczyzny

ży na linii przechodzącej przez środek projekcji i przez projekcję reflektującego promienia, przy czym biegun normalnej i reflektujące-¹ go promienia znajdują się po tej samej stronie od środka projekcji. Normalna KM tworzy z wiązką pierwotną kąt 90° - 8, a więc jej projek-cja leży pod kątem 90° - 0 od środka projekcji. Kąt 90 - 9 oblicza się z zależności:

tg (I80°j- 29) = |,    (3)

gdzie:

r - odległość od środka lauegramu do plamki dyfrakcyjnej,

D - odległość monokryształu od błony fotograficznej.

2.2. Prelekcja słereograficzna monokryształu

Po wykonaniu lauegramu należy go skopiować na przezroczystą kalkę, zaznaczyć krzywe pasowe i ponumerować plamki dyfrakcyjne (rys. 10).

Hyc. 10. Lauegram zwrotny o(-Fe skopiowany na kalkę z zaznaczonymi im y wy mi pasowymi i ponumerowanymi plamkami dyfrakcyjnymi

ri uitępną czynnością jest pomiar odległości r plamek dyfrakcyjnych i i m nika lauegramu i wyliczenie z wzoru 0) odpowiadających im ką-

i    .'.w| ('10° - 0). Kalkę ze skopiowanym lauegramem zamocowuje się centry-• >11«- na siatce Wulffa i rysuje okrąg projekcji. Wyznaczanie na pro-I u im J1 biegunów płaszczyzn odpowiadających plamkom dyfrakcyjnym po-i. . i n . nasunięciu przez obrót wokół środka projekcji plamki na rów-

ii    iii i mul Wulffa i odłożenie kątaj(90^o- ®) wzdłuż równika, od śród-im i>i ujrltoji, w stronę plamki dyfrakcyjnej (rys. 11). Każdy z tak