Rzut oszczepem0049

doskonalenie tych układów i ich funkcjonalnych możliwości oraz łych cech mołorycznych, od których w iia;«inszym stopniu założy możliwość osiągania dobrych wyników sportowych

Przygotowanie specjalne 'wpływa na rozwój cech meto rycznych. podstawowych dla oszczepnika, poprzez dobór odpowiednich ćwiczeń, jak również sposób ich wykonania.

Rozwój siły. Określony pozom siły jest konieczny Po osiągania wyników sportowych w każde) konkurencji lekkoatletycznej. W rzucie oszczepem silą jest podstawową cechą. 03 której 2aleźny jost wynik Siłę mięśniową możemy określić jako zdoiność Po pokonana oporu dzięki nap naniu mięśr Przejawianie siły przez organizm ludzki zależy od wielu czynn ków, takoh jak- funkcjonowanie con-tralnogo układu nerwowego, budowa mięśni, lizjologczny przekrój mięśni, jakość procesów biochemicznych zachodzących w mięśniu, stopiert pobudzeń a. stan zmęczenia mięśni.

Rozwoj sity w przygotowawczym etapie tren egu osz-czepnika odbywa się gównie w ramach tre-mgu ogólno-rozwojowego przez stosowanie ćwiczeń z pokonywaniem oporu własnego ciała (czyli szybkę skurcze i napinania mięsni), a następne dz ęki ćwiczeniom z pokonywaniem ciężaru partnera. Dalszym etapem rozwoju siły będzie stosowanie rzutów wielobojowych ze stopniowym zwiększaniem ciężaru sprzętu i przyborćw.

Ponieważ siła zależy między innymi od fizjologicznego przekroju mięsna, w początkowych etapach tron rrgu należy stosować ćwiczenia prowadząca <Jo zwiększenia masy mięśniowej. '«V dalszym etapie treningu oszczepmka stosujemy zarówno ćwiczenia prowadzące do zwiększenia masy mięśniowej, a co za tym idzie i siły. jak również ćwiczenia prowadzące do aktywizacji mięśni, do umiejętności wyzwalania — przejawiania siły.

Oszczepnikowi potrzebny jest okres cny /rysek' poziom siły wszystkich grup mięśniowych oraz odpowiedni poziom siły łych gup mięśni, które bezpośrednie zaanga-Zowane są w czasie rzutu oszczepem Dlatego tez w treningu oszczcprika posługujemy się dwoma terminami związanymi z treningiem sitowym, mówimy o tzw. sile ogólnej i sile specjalnej.

W celu rozwiania s 11 y ogólnej stosujemy ćwiczenia o charakterze siłowym, odbiegające w swojej strukturze od ruchów, jakie występują w czasie rzutu oszczepem, jak np. przysiady ze sztangą. wyciskanie sztangi w leżeniu itp. Doskonaląc koordynację nerwowo-mięśnową w przejawaniu siły stosuje się cały szereg ćwiczeń, podczas których w bardzo krótkim czasie wyzwala się bardzo dużą silę. Będą to wszystkie formy rzutów wielobojowych na odeglość różnymi przedmiotami przyborami, skoki w da i wzwyż z miejsca, skoki dosężne oraz szybkę dynamiczne ćwiczenia z małym obciążeniem.

Silę specjalną u oszczepników rozwija się przez stosowanie ćwiczeń z obciążeniem, które zarówno ped względem zewnętrznej, jak i wewnętrznej struktury ruchu zbliżone są do zasadniczego ćwiczenia, a -więc rzutu osz czepem.

Trening siłowy oszczepnika realizowany przy pomocy różnych tern i metod zawsze powinien uwzględniać na stępujące elementy, charakteryzujące ten rodzaj treningu.

1. Wielkość pokonywanego oporu, naczej mówiąc — wielkość obciążenia. Istotne jest to ze wzglądu na efekt danego ćwiczenia siłowego. Wielkość pckcoywanego oporu mcż<; być maksymalna, submaksymana, duZa średnia i mała. Wybór wielkości pokonywanego oporu zależy od możliwości siłowych ćwiczącego, cełu stosowanego ćwiczenia, zastosowanej metody oraz etapu i okresu treningu,

7 Intensywność wykonana pojedynczego ćwiczenia — szybkość ruchu. Ma to zasadnicze znaczenie przy stosowaniu ćwiczeń ze stosunkowo małym operom (obciążę nicm). jak: rzuty sprzętem zasadniczym (oszczep) i sprzętem pomocniczym (kuk:, dysk. odważniki. k ;c, kamienie :p). Intensywność wykonania ćwiczenia, tak ,ak w przypadku wie kości pokonywanego oporu, może być maksymalna, duża. średnia i mała Stopień skuteczność określany jest m n przez rodzaj ćwiczenia, -wielkość obciążenia i cel pracy.

3.    Liczba powtórzeń w jednej serii zależy przede wszystkim od Intensywności wykonania ćwiczenia oraz wielkość. obciążenia. Im większo jest obciążenie I intensywność wykonania, tym mniejsza liczba powtórzeń w jedne-, ser

4.    Lczba sorii — wykonywanie określonego ćwiczenia w seriach o okreśonej liczbie powtórzeń zależy przede wszystkim od możliwości i poziomu wytrenp-wanla ćwiczącego. Przy maksymalnej intensywności ćwiczeń maksymalna liczba seni powinna wynosić 6. Liczba sen określa-

52