S5006879

aORSZTYRSła

HORSZTYtfSKI

Nie trzeba, nie trzeba... Słuchaj! nabijesz dubeltówkę i staniesz tam za ścianą w ciemnej alkowie. Jeśli zaświszczę banką piosenkę — pali

SWIĘT08Z

Jezus! Marla! Józefie!    ¹⁵

HORSZTYNSKI Pal mu w łeb z dwu rur!

SW1ĘTOSZ

Jak pan zaświszczę barską piosenkę?

HOR8ZTYttSKX

Tak.

swięTOSz

A może pan i chrześcijańską rzecz radzi! Mówią ludzie, że ten złotowiclmożny pan coś zwąchał się z Mo- ⁸⁰ skalami.

HORSZTYSSKI

Idź, idź! bo zdaje mi się, że słyszę turkot powozu... Cicho!... i nie pokazuj się!... W imię Ojca i Syna, i Ducha świętego!... Czyńmy, jak należy!

Ewiętooa odchodzi.

Śmierć będzie między mną a twoją wściekłą ręką, ⁸⁵ hetmanie! Nie przyszedłem jeszcze na to, aby mnie hańbiono w moim własnym domu.

HETMAN Wchodzi bogato ubrany.

HETMAN

Niech będzie Jezus Chrystus pochwalony!

HOKSZTYŃSKI

Na wieki wieków, amen.

HETMAN

Sam jeden, jak tego wymagałeś po mnie, przyjeż- 9 dżam do ciebie, mości Horsztyński, gotów ofiarować d moją rękę.

HORSZTYŃSKI

Ślepy jestem; nie wiem, czy mam ja moją dlań na wschód, czy na północ wyciągać, aby się spotkała z twoją dłonią.    *

HETMAN

Więc sądzisz, mój Horsztynin, żc ja zawsze trzymam z północą...

HORSZTYŃSKI

Niech ciebie Bóg sądzi, panie hetmanie.

HETMAN

Horsztyński, wiem, że masz powierzchowne dowody...

HORSZTYŃSKI

Na piśmie!    •

HETMAN

Tak! Zabrawszy obóz Moskali znalazłeś między gratami jakieś pismo, napisane może umyślnie na to, aby mnie oszkalować w oczach ziomków. Może umyślnie nawet dali sobie Moskale zabrać wojenne sprzęty, aby to pismo wpadło w ręce Polaków...

HORSZTYN8KZ

Straciłem dwustu ludzi, mości hetmanie, biorąc ten obóz umyślnie porzucony.

HETMAN

Być może! być może!... Ale ja ci przysięgnę, Horsztyń-nki, że nic nie wiedziałem o tym szelmowskim papierze... Chcieli mnie zgubić! — A ty pomyśl... Wiedząc, że pismo » takie jest w rękach mojego wroga, muszę się rzucać w przepaść, bo najczystsze moje zamiary, najświętsze postępo-

313