Zastosowa
nie
Działanie
niepożądane
Preparaty i dawkowanie
Preparaty i dawkowanie
wych. Skuteczność lecznicza tych żywic występuje tylko w wypadku hipcrcholesterolemii heterozygotycznej. Przy długotrwałym ich stosowaniu może dojść do cofania się zmian ksantomatycznych.
• Żywice jonowymienne stosuje się przede wszystkim w hipercholeste-rolemii heterozygotycznej oraz poligenicznej. Często podaje się je łącznie z innymi lekami w terapii skojarzonej zwłaszcza w hipercholc-sterolemii. Nie są skuteczne w wypadku hiperlipidemii z podwyższonym stężeniem trójglicerydów.
A Często występują zaburzenia gastryczne i zaparcia. Może dojść do zaburzenia wchłaniania rozpuszczalnych w tłuszczach witamin oraz ewentualnie równocześnie podawanych lipofilnych leków (chlorotia-zyd, fenylbutazon, fenobarbital, niektóre antybiotyki, środki przeciw-zakrzepowe, glikozydy naparstnicy i in.).
Podobny mechanizm działania do żywic jonowymiennych ma pektyna, która ma zdolność wiązania i usuwania z przewodu pokarmowego kwasów żółciowych na drodze wymiany jonowej i trwałego łączenia się z wolnymi grupami karboksylowymi koloidalnych cząsteczek pektyny.
1. Cholestyramine - cliolestyramina, proszek 500,0 g (opak.); stosuje się w dawce 2-4 g co 8 godz.
2. Colestid - kolestypol, granulat 5,0 g (torebka); stosuje się doustnie w dawce 5,0-10,0 g co 8 godz.
3. Vasosan S i P - cholestyramina + pektyna + sacharoza + kwas sorbinowy, granulat 400,0 g lub torebki po 30,0 g; stosuje się doustnie 20,0-30,0 g/dobę w dawkach podzielonych.
4. (Juestran - żywica cholestyraminowa w postaci proszku lub batoników do żucia; stosuje się 2-4 g 3 razy dziennie.
5. Colepectin - pektyna, granulat 100,0 g; stosuje się doustnie 3 razy dziennie I łyżkę preparatu.
Sitostero) jest roślinnym sterolem o budowie podobnej do cholesterolu, hamującym wchłanianie cholesterolu z jelit na zasadzie mechanizmu konkurencyjnego. Obniża wtórnie stężenie LDL. Wskazany jest zwłaszcza przy leczeniu hipercholesterolemii poligenowej z dużym stężeniem LDL we krwi. Jest Ickiem dobrze tolerowanym - niekiedy może powodować zaburzenia gastryczne. Jest stosowany jako lek uzupełniający w hipercholesterolemii i podwyższonym stężeniu LDL w surowicy krwi.
1. Sitostcrin - torebki 2 g - granulat zawierający 1,76 g sitosterolu; stosuje się przeciętnie 2-3 g 3 razy dziennie bezpośrednio przed posiłkami.
2. CRP - p-sitosterol + witaminy; tabletki; stosuje się doustnie 3 razy dziennie 2 tabletki.
Statynami nazywamy związki hamujące syntezę cholesterolu w wątrobie. Są to przede wszystkim inhibitory reduktazy HMG-CoA, enzymu odpowiedzialnego za tę syntezę (reduktaza 3-hydroksy-3-metyloglutary-lokoenzymu A). Do tych środków należy przede wszystkim lowastatyna, poza tym prawastatyna, simwastatyna i fluwastatyna. Powodują one poprzez zahamowanie biosyntezy cholesterolu obniżenie stężenia aterogennej frakcji LDL i częściowo również VLDL. Efekt leczniczy wywierają statyny u chorych z rodzinną i poligeniczną hiper-cholesterolemią. Działają addycyjnie z żywicami wiążącymi kwasy żółciowe w jelitach.
• Stosuje się je w hipercholcsterolemiach pierwotnych, gdy dieta i niefar-makologiczne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne.
▲ Zaburzenia gastryczne, bóle głowy, wypryski skórne i in. U niektórych pacjentów lowastatyna może wywołać uszkodzenie wątroby i zwiększenie stężenia mięśniowych izoenzymów.
Nie należy ich stosować u kobiet w ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym oraz w czynnej chorobie wątroby.
1. I.ovastin (Anlostin, Mevocor) - lowastatyna, tabletki 0,02 g; stosuje się co 8-24 godz. w trakcie posiłku w dawkach wzrastających od 0,02 g dziennie do maksymalnej dawki 0,08 g dziennie.
2. Simredin 10 (Vasilip, Zocor 10, -20, -40) - simwastatyna; tabletki powlekane 0,01 i 0,02 g; stosuje się I raz dziennie 0,01 do 0,04(1) g.
3. Lescol - fluwastatyna; kapsułki 0,02 i 0,04 mg; stosuje się 1 raz dziennie 0,02-0,04 g.
4. Lipostat - prawastatyna; tabletki 0,01 i 0,02 g; stosuje się 1 raz dziennie 0,01 do 0,04(1) g.
5. Sortis - atorwastatyna; tabl. powlekane 10, 20 i 40 mg; zwykle - 10-40 mg 1 raz dziennie.
Fibratami określamy pochodne kwasu fibrynowego. Pierwszym wprowadzonym do lecznictwa lekiem z tej grupy był klofibrat. Jest to związek o charakterze prekursora (pro-drug), który w ustroju jest przekształcany na aktywny związek - kwas chlorofenoksyizomasłowy. Związek ten działa hipocholesterolemicznie, powoduje obniżenie stężenia trójglicery-dów i VLDL, działa antyagregacyjnie i fibrynolitycznie.
Mechanizm działania jest złożony. Hamuje on aktywność lipazy i syn-tetazy cholesterolu. Prawdopodobnie wzmaga również wydzielanie hormonów tarczycy. Jest induktorem enzymów mikrosomalnych.
Działanie
Zastosowa
nie
Działanie
niepożądane
Przeciw
wskazania
Preparaty i dawkowanie
Działanie
551