Scan0005

WYCHOWA NIK FIZYCZNE.

Wychowanie fizyczne było zawsze jednym z podstawowych elementów chowania ogólnego społeczeństw w poszczególnych etapach i 'na różnych ezeblach rozwoju. Założenia programowe nowoczesnego systemu wychowania miją również wychowanie lizyc/nc jako nierozłączną część wychowania ogólnego, uży ono zachowaniu równowagi między rozwojem fizycznym, sprawnością wydolnością fizyczną a rozwojem umysłowym oraz postawą moralną młodego .łowicka.

Wychowanie fizyczne jest procesem kształtującym harmonijny rozwój jychofizyczny dzieci i młodzieży.

'ychowanie fizyczne - część procesu wychowania, której zadaniem jest kształtowanie mwidłowej budowy ciała, rozwijanie sprawności ruchowej, podnoszenie odporności zdrowia organizmu, wyrabianie czynnej rekreacji.

Do głównych funkcji WF zaliczamy:

1. funkcję styimilatywną (pobudzającą) - napędowy silnik procesu wychowania, lawiązuje ona . do podstawowego faktu biospołeczncgo, jakim jest rozwój osobniczy :dnostki, wspierając go i zapewniając optimum bodźców dla podniesienia ogólnej .ynamiki rozwojowej.

t

Niejednokrotnie środowisko naturalne nie dysponuje pewnymi bodźcami ozwojowymi, więc trzeba się uciec do sztucznego ich wytworzenia, do zaaranżowania tdpowiednich sytuacji, rzeczywistych lub umodelcwanych.

Czynniki pobudzające rozwój (stymulatory) dzielimy na:

a) biologiczne - powietrze, sionce, pożywienie i ćwiczenia ruchowe. Głównym stymulatorem biologicznym jest ruch wykonywany przez mięśnie rozpięte na ruchomym szkielecie. Aktywizacja ruchowa pociąga bowiem 2a sobą doskonalenie czynności pracujących narządów, a z nim ich wzrost anatomiczny. Praca mięśni ożywia i wzmacnia serce. Dzięki temu wszystkie narządy są lepiej w krew zaopatrzone, lepiej pracują i rosną. Polepsza się przemiana materii we wszystkich tkankach, nie wyłączając kości. Metodycznie stosowane ćwiczenia ruchowe pobudzają dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu i przyspieszają naturalny rozwój motoryczności. Wzrasta szybkość przewodzenia bodźców wzdłuż łuku odruchowego, polepsza się koordynacja pracy.

Rozwijają się i doskonalą tylko te czynności i organy, które są ćwiczone, których rozwój jest pobudzany ciągłym strumieniem bodźców. ( dominacja jednej ręki nad drugą) i (zanik czynności i atrofia mięśni - gips lub długi pobyt w łóżku).

-!

b) społeczne - warunki ekonomiczne (poziom życia), poziom pedagogicznej świadomości rodziców i wychowawców, różnorakie wzory ruchowe, zwyczaje i obyczaje, tradycje.

2.    funkcja adaptacyjna (przystosowanie) - silnik kierunkowy przystosowujący osobnika do środowiska biogeograficznego, społecznego, do ilości i rodzaju podejmowanych wysiików, do zadań specjalnych jakie nakłada nań nauka, praca, obowiązki domowe i zamiłowania pozazawodowc. Przystosowaniu podlega budowa ciata i funkcje organizmu (przystosowanie do trudnych warunków, hartowanie, „kondycja”,).

3,    funkcja kompensacyjna (wyrównawcza) i korektywna (poprawcza) - pierwsza działa profilaktycznie, druga terapeutycznie.

KOMPENSACJA - zorganizowany system bodźców dopełniających antybodźców, mających równoważyć ślepe działanie zbyt daleko posuniętej adaptacji. Domaga się jej przede wszystkim zachwiany bilans ruchowy młodzieży - przywrócenie względnej harmonii ruchowej przez stosowanie pozycji i ruchów uzupełniających oraz przeciwstawnych (ćw. śródlekcyjne, praca drugą ręką i tp.).

KOREKTYWA - poprawianie, wad postawy ciała, mowy, zgryzu, widzenia oraz zaburzeń somatycznych poprzez ćwiczenia ruchowe. 7'reścią jej jest więc interwencja we wszystkich przypadkach odchyleń rozwojowych, możliwych do złagodzenia poprzez ćwiczenia.

Są to działania różne - w pierwszym przypadku stosujemy ćwiczenia do ogółu

I

uczniów jako zabiegi zapobiegawcze, przeciwdziałające powstawaniu wad, w- drugim zaś kiedy stwierdzamy, że zło już wystąpiło.

Celem wychowania fizycznego jest oddziaływanie w kierunku. ( M.Deme! 1975)

a)    świadomości -- przekazywanie postaw wiedzy dotyczącej anatomii, fizjologii oraz higieny osobistej, poznanie sposobów dbałości o ciało, uświadomienie w zakresie różnorodnych potrzeb organizmu i znaczenia poszczególnych umiejętności, wiedza

0    tradycjach oraz współczesnych zadaniach i strukturze kultury fizycznej;

b)    potrzeb i nawyków - rozbudowanie potrzeb aktywności ruchowej, przyswojenie nawyków dbałości o higienę własnego ciała i zdrowie, tworzenie potrzeb

1    nawyków racjonalnego korzystania czynników wychowania fizycznego;

c)    postaw i motywacji - kształtowanie pozytywnego stosunku emocjonalnego do ciała i zdrowia, wzbudzenie zainteresowań i zamiłowań w dziedzinie kultury fizycznej, dążenie do uznania przyswojonej wiedzy o potrzebach organizmu za własną;

9