Skan
13

w dobrej wierze, którego nikt nie nazwałby oszustem. Często tak się zdarza i jeśli nie wymieniam tu żadnych nazwisk, nie robię tego dlatego, że ich nie znam".

Taka sytuacja ma miejsce nie tylko w British Museum, lecz we wszystkich muzeach, uniwersytetach i innych ośrodkach badawczych na całym święcie. Mimo iż każdy pojedynczy przypadek filtracji wiedzy wydąje się mało istotny łączny efekt tego procesu jest druzgocący. W zasadniczy sposób pomaga on zniekształcić i przesłonić obraz początków i starożytności człowieka.

miocenie, oligocenie, eocenie i wcześniej. Szczątki małp człe

Duża ilość danych wskazuje, że istot)’ ludzkie takie jak ray żyły w bardzo odległej przeszłości, w każdej epoce, jaką chcemy tylko badać “

i stworzeń małpo-czlekoksztaltnych również pochodzą z tych samycn czasów, Być może zatem wszystkie rodząje hominidów współistniały ze sobą przez całą historię świata. Jeżeli rozważymy wszelkie dostępne świadectwa, taki jest właśnie obraz przeszłości, jaki się przed nami wyłania. Jedynie poprzez eliminowanie dużej liczb)’ znalezisk - zostawiając tylko te skamieniałości i artefakty, które odpowiadają przyjętym z góry założeniom - można zbudować ewolucyjną sekwencję zdarzeń. Nieuzasadnione usuwanie odkryć - odkryć zbadanych tak starannie, jak nie zbadano niczego co jest obecnie oficjalnie akceptowane - stanowi oszustwo dokonywane przez naukowców pragnących utrzymać pewien teoretyczny punkt widzenia To oszustwo nie jest najwyraźniej efektem świadomie zorganizowanego spisku, jak w przypadku mistyfikacji z Pilt-down (o ile rzeczywiście mamy tutaj z nią do czynienia). Jest to raczej nieunikniony rezultat społecznego procesu filtracji wiedzy, który ma miejsce w obrębie społeczności naukowe].

Mimo to, choć w paleoantropologii może dojść do nieświadomego popełnienia wielu oszustw, przypadek Piltdown pokazuje, że ta dziedzina nauki zna również najbardziej przemyślany i wyrachowany rodzaj mistyfikacji

Rozdział 10_

„iCzłowiek pekiński” i inne znaleziska z Chin

Po odkryciu „człowieka jawąjskiego" i „człowieka z Piltdown" nic ustalono jeszcze ostatecznej wersji ewolucji ludzkiego gatunku. Skamieniałości Pithc-canłhropus crcctus znalezione przez Dubois nie zdobył)' pełnej akceptacji wśród społeczności naukowej, a znaleziska z Piltdown jedynie skomplikowały cale zagadnienie. Naukowcy z niecierpliwością czekali na następne ważne odkrycia, które jak mieli nadzieję, wyjaśniłyby ewolucyjny rozwój rodziny człowie-kowatych Wielu badaczy uważało, że upragnione skamieniałości hominidów' zostaną odnalezione w Chinach.

Starożytny język chiński określał skamieniałości jako „kości smoka". Chińscy aptekarze sądzili, że posiadają one leczniczą moc i przez wieki rozcierali je na proch do produkcji leków. Z tego powodu chińskie apteki stanowiły dla wczesnych, zachodnich paleontologów nieoczekiwany teren poszukiwań.

W 1900 roku dr K. A. Haberer zebra! od chińskich aptekarzy skamieniałości ssaków i wysłał do Uniwersytetu w Monachium, gdzie zostały zbadane i skatalogowane przez Maxa Sclilossera. Wśród otrzymanych kości Schlosser znalazł „trzeci ząb trzonowy z lewej strony górnej szczęki, należący do człowieka bądź nieznanej dotąd małpy antropoidalnej”. Odkryto go na obszarze Pekinu. Schlosser stwierdził wówczas, że Chiny będą odpowiednim miejscem do poszukiwań prymitywnego człowieka.

Zhoukoudian

Wśród badaczy, którzy zgodzili się z opinią Schlossera, był Gunnar Andersson, szwedzki geolog pracujący dla Geological Survev of China W 1918 roku Andersson przybył do miejsca o nazwie Chikushan - Wzgórze Kurzych Kości - w pobliżu wioski Zhoukoudian (dawniej Czukutien) około 40 km na południowy-zachód od Pekinu Na ścianie starego kamieniołomu wapienia, ^z której wybierano materiał, dostrzegł szczelinę wypełnioną czerwoną gliną * zawierającą skamieniałe kości, co wskazywało na obecność zasypanej przez 'fieki, starożytnej jaskini.

W 1921 roku Andersson ponownie przybył do Chikushan. Towarzyszył mu Otto Zdansky, austriacki paleontolog przysłany do pomocy oraz Walter M. Gran-