0005301

6g'

( 68 )

Og.

OGIEŃ. lgnis. Ogień jest Symbolem Bóstwa. .Bóg wasz jest ogień gorejący. « mówi Mojżesz ( Deutr. C. 32.) Bóg (lawa! się widzieć Mojżeszowi, I-saiaszowi, Ezechielowi, i świętemu Janowi pośród ognia. Psalmista opisał wóz Boski cały ogniem gorejący. A-niołowie jako słudzy Pańscy przyrównani są do ognia gorejącego. Anioł Pański prowadził Izraelitów na puszczy pod postacią kolumny ognistej , która ielt oświecała w nocy. Ogień z nieba spuszczony bywał częstokroć na czynione Bogn ofiary, na dowód iż mu były przyjemne, i jego tamże przytomności. Zachowywał Się w kościele Jerozolimskim na ołtarzu ołiar całopalenia ogień nieustanny, który był niegdyś z nieba spuszczony kiedy Aaron był poświęcony na kapłaństwo, i który utrzymywać byli powinni kapłani, dodając ustawicznie drew dla utrzymywania go. Kiedy Nabnchodonozor opanował Jerozolimę, kapłani bojący się Boga, wzięli ów święty i nie uslanny ogień, i zachowali go w jednej studni będącej bez wody. Po powrocie z niewoli, Neemiasz wyprawił wnuków o-wych kapłanów, którzy go schowali do wyszukania go; zamiast ognia zna-, leźli lam wodę błotnistą, i przynieśli ją, gdy miano palić oliarę, wylali ją na ołtarz, a za okazaniem sję słońca zaraz powstał z niej żywy ogień, który strawił przygotowaną ofiarę, to zdarzenie napełniło podziwieniein wszystkich przytomnych. II.Machab. Cap. i. Ogień piekielny jak najwyraźniej wzmiankowany jest w starym testamencie, a tem jaśniej w nowym. Mojżesz gromiąc Izraelitów obruszających się

przeciw Bogu, mówi: .Ogień jest * rozpalony w zapalczywości mojej, » i gorzeć będzie aż do dna piekiel-> nego. «    (Deutor. Cap. 32.) * Któż

»z was będzie mógł zamieszkać w ogniu " pożerającym, kto z was ostać się po-" trafi w tych riie uslannych płomieniach?. mówi Izaiasz. (Cap. 33.) Zbawiciel w Ewangelii wspomina częstokroć o owym wiecznym ogniu , który jest przygotowany diabłu i aniołom jego odrzuconym. Święty Jan w o-bjawicniach widział bagno ogniste , gdzie bestya i jej prorok zostali wrzuceni , i które było wydziałem niewiernych, obrzydliwych męźobójeów i grzeszników. Wszyscy zgadzają się na to, że te miejsca Pisma świętego mają rozumieć się o ogniu wiecznym, który palić będzie występnych, ale spór wiedzie wielu względem natury tego ognia, czyli'on jest elementarny czyli metaforyczny; czyli ogień piekielny nie zasadza się tylko na żywo przenikającej boleści, i robaku gry źącym ? czyli on jest pod zmysły podpadający, czyli allegoryczny ? i co to jest co sprawia rozpacz potępionych ? To jest na co się Ojcowie kościoła niezgadzają. Ale Augustyn święty, i większa część Ojców łacińskich rozumieją, iż potępieni dręczeni "są od ognia rzeczywistego, który rzeczą samą pali ich ale nie trawi, i że są gryzieni od robaka mnteryalnego, i pod zmysły podpadającego ale nieustającego nigdy. Są to jednak przypuszczenia, któreby zupełnie rozwiązać można, mimo ognia maleryalnego i robaka, że ścisła sprawiedliwość Boska dająca się żywo uczuć , żywiej jeszcze

dotyka i dręczy potępionych , niźli o-gień materyalny. Math. Cap. 5. 8fc.

OHOL. Przybytek. Syn Zorobabcla a wnuk Jozyasza. I. Paralip. Cap. 21.

OKAZANIE. Praesentatio, czyli przedstawienie. Dwojakie było u Izraelitów okazanie: pierwsze jest owo, któro czynili rodzice, przedstawiając swych pierworodnych Panu w kościele, dla dopełnienia prawa Mojżeszowego, które przepisywało, że pierworodne dzieci Izraelitów powinny być okazane Panu od ich rodziców', i być okupione w tymże czasie. Bóg podał to prawo aby lud Izraelski pamiętał, że kiedy Anioł niszczący pozabijał wszystkich pierworodnych Egipcyanom , Hebraj-czykowie by ii ocaleni, skutkiem lego przedstawienia, miało być zabicie na oliarę wszystkich pierworodnych, ale Bóg nie chcąc tego aby ludzie mieli mu być na ofiarę zabijani, nakazał aby pierworodne nicmov:lęta były okupowane opłatą pięciu syklów. Chrystus, który przyszedł dopełnić prawa, wykonał i to; był okazany w kościele i okupiony cęną zwyczajną. Drugie o-kazanie było to, które Izraelici czynili Bogu synów swych lub innych rzeczy, które mu oddawali. Ponieważ to było u nich w używaniu, iż poświęcali siobie, albo swych synów, albo bez odwołania i na zawsze, lub też zachowali sobie możność okupienia.— i yui koncern były w około kościoła Jerozolimskiego wystawione mieszkania przeznaczone dla męszczyzn i niewiast , którzy powinni byli dopełniać służby przez siebie odbywanej, albo którą rodzice za nich odbywali. Mamy tego przykład na synach Helego, którzy sypiali z niewiastami, które przychodziły dla dopełnienia swego ślubu do przysionków kościoła. Et audiebat omnia, quae faciebanl Jiln sin uninerso Izraeli, et rjuomndo dornu-ebant cum mulieribus quae obsenut-bant ad o.itium Tabernaculi. Zatrudnieniem ich było, robić około ozdób kościoła, a może też i pilnować wychowania dziatek, które tam oddawano. Tak Samuel będąc od swych rodziców poświęcony Panu, by dopełniał jego usług przez cały czas życia, przemieszkiwał w przybytku od wieku lat trzech i czynił wszelkie usługi, do których w tedy mógł być zdalnym. Et adduxerunt eum ad domum Domini in Siło,... et obtulerunt puerum lleli. Dawne podanie; lubo mniej stwierdzone uwiadomią: iż rodzice Najświętszej Maryi Panny, oddali ją do kościoła w trzecim roku jój wieku, gdzie zostając aż do lal dwunastu u-czyniła ślub panieńskiej czystości, i że potem zaślubiona świętemu Józefowi, by go miała jako dozorcę i stróża.— To domniemane ofiarowanie Najświętszej Maryi, było powodem obchodzenia pamiątki jej ofiarowania Praesen-tationis. W tym to celu kościół Boży zamierzył uczcić jej poświęcenie się Bogu , i przeciąg jej życia aż do czasu zwiastowania. To zaś święto, które dawniej brano za ofiarowanie Chrystusa w kościele, zaczęło się najprzód u Greków, i nieznajdujemy żadnego śladu obchodzenia go u łacinników, a i dopiero w czternastym wieku.

OKAZYWANIE, czyli Wystawianie, Repraesentatio. W slarozakon-nem prawie Bóg potępia wszelkie ro-