0210

208

O KLEJNOCIE.

Dersikraj de Słopa klasztorowi trzemeszeńskie-mu dał Gąsawę i Konratowo, ze wszystkiemi do tych wsi jeziory przynależącemu i własnościami, co się działo roku 1145.

Gniewomira z' Czarnkowa wspomina Kromer w księgach piątych, że był ochrzczon na wiarę chrze-ściańską w roku 1185. O tymże czytaj u tegoż historyka eodem libro, pagina 112.

Wincentego arcybiskupa gnieźnieńskiego wspomina katalog dowodnie, że był wzięt w roku 1220, po Henryku Kietliczu tegoż herbu Kietlicz. Żył lat trzynaście, umarł roku 1133, w Gnieźnie pochowan, po nim nastał F u 1 k o z domu Lis.

Tenże kanonikiem gnieźnieńskim będąc, dał kia sztorowi trzemeszeńskiemu wieś Brzeskorystew ze wszystkiemi własnościami. Fundus i katalog testes.

Tegoż arcybiskupa wspomina przywilej klasztoru rzemeszeńskiego dwóch synów: Mirosława i Boguchwała, w roku 1251.

O tymże arcybiskupie pisał Janicius wiersze w te słowa:

Quid dicarn de te Vincenti ? Nescio an Ułud Quod tragis e patria nobilitate genus.

Nobilitas nihil est, si nuda sit, absgue probato Pectore, ut aslreo de grege natus equus.

Dersława Grochala kasztelana sątockiego wspomina Miechowita w księgach czwartych, o czem w historyi szerzej.

Falkona Hrarię z Czarnkowa wspomina przywilej klasztoru trzemeszeńskiego kasztelanem gnieżnieńskiem w roku 1291.

Tomasza biskupa włocławskiego opowieda katalog w roku 1267. Tegoż i Miechowita wspomina w księgach 3.

Mikołaja wojewody poznańskiego i Mirosława, bracią Wincentego podkanclerzego koronnego, którzy się pisali z Donatowa i z Grzymisławia.

Mikołaja kasztelana kaliskiego z Kościnina i z białych Kos, i z Sokolnik, wspominają przywileje, na których tym przerzeczonym panom prawa niemieckie nadawano w roku 1283. Też i u Długosza najduję: Gdy Przemysław wtóry książę Wielkiej Polski, nadawając klasztor pannam Ordinis Praedicatorum w Poznaniu, dał im wsi: Piątków, Rudnicę, Zaparcice, i jezioro Bostynino. Tamże Długosz temi słowy wspomina: Confir-mat donationem per Vincentium uicecancellarium ac fratres ejus, Nicolaum palatinum culisien., et Miroslaum, de uillis Donatowo et Grzimislawie etc.

Tomisława wojewodę poznańskiego wspomina historyk przy synie jego Dobrogo-ście, którego zwano Mały; ten mężnie dawał odpór Ślązakom, o czem czytaj u Kromera księgi jedenaste, w te słowa: