0221

0221



206 WŁODZISŁAW III LASKOXO(JI (ż. Łl'CYA): X. X. IV. 8. 9.

Wladislai musi być żoną Laskonogiego; za żonę Odonica nie można jej uważać, ten ostatni bowiem jako wystawca byłby ją był nazwał w dokumentach uxor nieci. W ten sposób dowiadujemy się, jakie było imię księżniczki rajskiej, poślubionej przez Laskonogiego, a zarazem zyskujemy — jedyne — dokumentowe stwierdzenie jej istnienia.

Go do daty zaślubin jej z Włodzisławem wypowiedziano przypuszczenie1 2 3), że przypada ona prawdopodobnie na rok 1186, ze względu, że w czasie tym Laskonogi przebywa na dworze Bogusława I pomorskiego. Mniemam, że fakt pobytu jego u Bogusława niekoniecznie stoi w związku z poślubieniem księżniczki rujskiej, a pobyt sam, jak wspomnieliśmy, da się wytłomaczyć innymi związkami rodzinnymi, .jakie podówczas już miedzy rodziną Mieszka Starego a książętami pomorskimi istniały. Dlatego do daty tej nie można przywiązywać jakiegokolwiek znaczenia. Natomiast przyjąć można, iż data zaślubin nie jest późniejszą od r. 1194. wiadomość bowiem o poślubieniu księżniczki rujskiej przez Laskonogiego znajduje się w tej części kroniki Kadłubka, która spisaną została przed śmiercią Kazimierza Sprawiedliwego-). Data zaślubin może być oczywiście nawet znacznie wcześniejszą, wszelako do bliższego określenia jej nie ma dostatecznych podstaw.

Śmierć Łucyi, ze względu na przytoczone poprzednio dwa dokumenty Odonica, nastąpiła po 25 grudnia 1208 r.

9. N. N.

Kadłubek1), a na jego podstawie Chroń. Fol.4) podają, iż jedna z córek Mieszka Starego wyszła za księcia pomorskiego, syna Bogusława I: ducis eiusdem (Boguslai I) /iłhis /jener eins. Kron. Wielk.5), łącząc powyższy przekaz z inną wiadomością Kadłubka, iż Mieszko jedne ze swych córek zaślubił zarządcy poborów na Pomorzu, dodała szczegół, że owym synem Bogusława I, zarządcą poborów, a zarazom mężem niniejszej Mieszkówny, był Bogusław II. Okażemy niżej {IV. 11.), że identyfikowanie owej córki z inną, która poślubiła zarządcę poborów, jest nieuzasadnione. Długosz'*) słusznie już oba małżeństwa odróżnia, od siebie; za przewodem jednak Kron. Wielk. zatrzymuje wiadomość, że syn Bogusława I, który poślubił Mioszkównę, był to Bogusław li. Jeszcze w nowszej literaturze naukowej dawano wiarę temu przekazowi7), wszelako bezzasadnie. Bogusław I miał wprawdzie syna imieniem Bogusława 11, atoli syn ten urodził się z drugiej jego żony, Anastazy i (IV. 10.), córki Mieszka Starego1), zaczem trzebaby przypuścić, że ożenił się z rodzoną siostrą własnej matki, co jest rzeczą niemożliwą. Nadto Bogusław- II jeszcze w r. 1195 jest nieletni1), a wiadomość o małżeństwie syna Bogusława I zawarta jest w tej części kroniki Kadłubka, która spisana została przed śmiercią Kazimierza Sprawiedliwego (1194); wiadomość ta nie może się zatem żadna miarą odnosić do Bogusława II. Zresztą i wiek Bogusława II, urodzonego według przytoczonej poprzednio wskazówki zapewne nie wcześniej, jak około r. 1185, jeżeli nie później, nie odpowiadał wiekowi jakiejkolwiek córki Mieszka; chyba, iżbyśmy przypuścili mało prawdopodobną rzecz, że Mieszko po spłodzeniu dziesięciorga dzieci, których daty urodzin są bez wyjątku znacznie wcześniejsze, stał się ojcem jedenastego dziecięcia, w czasie o wiele późniejszym, w wieku około 60 lat życia.

Z tego wynika, że ów syn Bogusława I, który poślubił Mieszkównę, jest zgoła inną osobą, niż Bogusław- II, a może nią być tylko jeden z dwu jego synów, spłodzonych w pierwszem małżeństwie z Walburgą, Racibor albo Warcisława W ten sposób usuwa się zarazem podniesiona poprzednio trudność co do podwójnego związku ojca i syna z dwiema siostrami; syn bowiem Bogusława I z pierwszego małżeństwa nie żenił się z siostrą swej matki; co większa, w chwili, w- której to małżeństwo przychodziło do skutku, ojciec jego (Bogusław I) nie był jeszcze poślubił Mieszkówny (IV. 10 ). Obaj synowie Wulburgi dają już r. 1182 konsens do fundacyi swego ojca10), byli już zatem w tym czasie dorośli; Racibor był niewątpliwie starszym od War-

1

Małecki, Studya herald. 1. 217 uw. — -) Por. Bielowski w Mon. Pol. II. 220. — 8) Ibid. II. 378. — Ibid.

2

III. 634 — 5) Ibid. II. 532. 533. — fi) Hist. Pol. II. 85. — 7) Bielow-ski w Mon. Pol. II. 378 i Wagilewicz, Geneal.

3

56. — 8) Klempin, Pomm. Ukdbuch I. nr. 126; Klempin-Bulow, Stammtafeln, tabl. 1. — fi) Klempin, Pomm. Ukdbuch

4

I. nr. 126. — U>) Ibid. I. nr. 90.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0006701 126 na wysoki grzbiet górski, z którego ukazał się imponujący, ale zarazem straszny widok.
0006701 — 130 — ków serów francuskich, w naszej szkole od lat wielu wyrabianych, wedle uproszczonyc
0006701 - /p    :"t" ■ : ■ f ■ L t J Turcy mają także swoich Hajduków,
0006701 cudotwórczą, twierdząc, że dusze ich już za życia zamieszkały w niebie. Dwie są najgłówniej
0006701 130 swoich wyręczyć jest w stanie lekarza. Uczniowie więc, pozostawieni takiej autodydaktyc
0006701 118 li cSemca. Nie można się dłużej ociągać, tr&* cąc zysk, osiągnięty pospiesznemi rob
0006701 — 128 — cukrowa przez Sycylią, i Hiszpanią do wysp Kanaryjskich, a ztamtąd do Ameryki, gdzi
0006701 128 PISTIS SOFIA Bądź. co bądź tak konstelacje na niebie zebrane u stołu zo-djakalnego ocze
0006701 122 dzono, złego unikano, aby przejąć się przymiotami pierwszego a uchronić od cech drugieg
0006701 130 domami, ale zasłoniła go gwardya o świcie piesza koronna, która pierwszy raz będąc w og
0006701 134 —    A zatem proezę panów. —    Wszyscy poszli do pokojn
0006701 43 43 T Ale skoro fortuna przyjdzie do odmiany, Drzwi jego i własne nań upadają ściany. Ci
0006701 XIX. PRZYWILEYMIASTA MŁAWY.In Nomine Domini Amen., Ad perpetuam rei memoriam. Nos Se* movit
0006701 60 prenobili italiana, przy kaplicy Jagielońskiśj tak wielkiej dościgły biegłości, że bez t
0006701 Korony *P olfkiey.    ff tWcbopufcj«:V a to fie macicy jnaYbuie ; pcfpolfltr
0006701 Ch. ( 90 ) Cli. dobra niesprawiedliwie nabyle. Comc-detis panem impietatis. Panis Ange
0006701 Pa. Pa. ażeby stosownie ilo dawnego zwyczaju wszystkie kościoły obchodziły uroczystość wiel
00067 I35ae0c7dd353712380fee2c8e18a15 66Hembree & Zimmer the overall State estimate is obtained

więcej podobnych podstron