02801

28

I

»

I

■    4

go

jednak wali je

W r. 1812 wlugyukerta dwóch ludzi z rozkazu sułtana wydanych zostało tygrysowi. Każdeiitti z nich dano na obronę jedynie sztylet z ostrzem przytępionym. Jeden z nich został wkrótce przez zwierzę rozszarpanym — drugi zaś walcząc przynajmniej dwie godzin, zabił swego wroga. Czło-Aviek ten nie tylko został ułaskawionym, ale nadto sułtan obsypał go zaszczytami i obdarował s'o-wicie. Pojedynki tego rodzaju rozstrzygające sprawę pomiędzy ludźmi i zwierzęty *drapieżnemi, zniesione dziś zostały lub wyszły z użycia. W niektórych jednak częściach Indyj ilndochin, tygrys poczytywanym jeszcze bywa za oprawcę karcące-z woli bóstwa przestępców. Dla tego też gdy człowiek został pożarty przez to zwierzę mięsożerne, wnoszono że na ten los zasłużył, i wcale go nie żałowano. Przesąd przypisujący tygrysowi posłannictwo opatrznościowe, i upatrujący w tern zwierzęciu przedmiot godny poszanowania, przyłożył się zapewne do niestawiania przeszkód w rozradzaniu się tego niebezpiecznego gatunku. Starożytni królowie perscy i inni

racenia wmowaiców nie uż gzme~~zwierząt dzikich* lecz utrz z w łaszczą JcTswych rozr walki z teffoż ratunku zwierzętami lu

istorya nas uczy

eksander Wielki polubił f tego rodzaju zabawy, gdy zwyciężywszy królów ) ludów barbarzyńskich, sam z kolei został zwycię-\ żony, według wyrażenia się Quinta Kurcyusza, /. przez ich występki. Sławny zdobywca Macedoń-

S

i