0010901

Ra.

( ¹⁸⁰ )

Ra.

że popis. Ilaee descriptio prima facia est a Pracside Syriae Cyrino. To zaś pewno, że Cyryn nie był wyznaczonym do rządu Syryi aż w dziesięć lat po narodzeniu Chrystusa, który przyszedł na świat w czasie tego popisu. Wielu tłomaczów tak wykładają ten text św. Łukasza. » Ten popis u-» czyniony pierwej niż drugi, który » był uczyniony za rządu Cyryna. « Albo też wypada wnosić, że ten popis, który był zaczęty w czasie narodzenia Chrystusa, wprzód nim przybył Cyrinus do Syryi, ciągnął się i był dopełniony za tego rządzcy, którego on nosi imię. (Lucae Cap. 2.)

18.

RAAMIAS grom Pański, jeden z owych , którzy powrócili z miasta Babilonii z Zorobabelem (II. Esdr. Cap. 7.)

RAB Rabbi, Rabboni, Rabin. Wszystkie te imiona znaczą toż samo, i są imiona dostojności u Hebrajczyków , a znaczą to samo co Nauczyciel Magister , i ten który się różni od innych. To tytuły były dawane tylko tym , których Syncdrium osądziło godnymi, i przyjmowano ich włożeniem rąk na nieb. Oni także len tytuł bardzo poważali sobie: jtmant primos reeubitus in coenis ... et vo-eari ab omnibus Rabbi. Chrystus nie gani, tylko próżność w tych słowach, którą ten tytuł doktora podsycał w Faryzeuszach. Były rozmaite stopnie, klórcmi postępować trzeba było, do osiągnienia godności Rabina: pierwszy dążących do doktorstwa, nazywał się

Bachur, to jest wybrany, drugi Chaber, to jest towarzysze Rabinów. Przychodziło się wreszcie do trzeciego , gdy kto już był dobrze biegły w umiejętności prawa i podania, w tedy otrzymywał imię Rabbina na publi-cznem zgromadzeniu. Rabini siedzieli na stoikach wyniesionych, koledzy na ławkach, a dążący na ziemi przy nogach swych mistrzów. I przeto czytamy w ewangelii: że św. Józef i Marya znaleźli Chrystusa w pośród doktorów siedzącego, Scdenlern in mc-dio Doctorum. A w dziejach apostolskich mamy napisano: że św. Paweł uczył się przy nogach Rabina Gama-liela. Secus pedes Gamaliel erudilus, juxta ueritalem paternae legis. Ho rabinów należały uchwały względem materyi religii, wdawali się jeszcze i do spraw cywilnych, kazywali niemniej w synagodze, czynili publiczne modlitwy, tłómaczyłi prawo. Niekiedy żydzi dawali imię Rabbi, opowia-daczom słowa boskiego, jako to: Chrystusów’!. Rabbi scimt/s quia a Deoe:ci-sli. (Joan. Cap. 3.)

RABBANICf. To imię dawano żydom , którzy naśladowali nauki swych poprzedników zwanych Rabbanim i są właściwie ci, którzy nastąpili po dawnych Faryzeuszach, których podania uporczywie naśladowali. Z tego najwięcej powodu różnią się od sekt Karaitów, którzy tak są nazwani przeto, iż się szczególniej przy więzu -ją do pisma.

RABBATH jawny. Miasto stóle-czne Ammonitów, leżące za Jordanem, było sławne i znakomite za czasów Moyżesza, który namicnia : iż tam o-

( 181)

11 a.

kazywano łóżka żelazne króla Og. Monstrabatur cjus latus forreus, r/tii cst Rabbalh. Dawid wypowiedziawszy wojnę Ammonitom, nakazał oblężenie iłabbath Joabowi, i pod tem to miastem Dawid wystawił na śmierć walecznego i niewinnego Uryasza. Rab-batli było wzięte i było podległe kro-loin Judy aż dopóty; dopóki królowie Izraelscy nie opanowali go z całem królestwem pokoleń, które były z tamtej strony Jordanu. Ale przy końcu królestwa Izraelskiego , i potem gdy Teglatphalassar zabrał większą część Izraelitów, Ammonici wyrządzali niesłychane okrucieństwa przeciw tym, którzy jeszcze pozostali. To jest co było powodem prorokom da przepowiadania straszliwych pogróżek przeciw Rahbath ich stolicy. • Oto dni » przyjdą, mówi Pan, i słyszanym u-» czynię nad Rahbath synów Ainmon,

•    szelest potyczki, i będzie na mogiły »rozproszone, a córki jego ogniem

•    podpalone będą... wołajcie synowie »llabbath , przepaszcie się włosienni-

•    cami, płaczcie i uchodźcie przez plo-

•    ty. « (Jerem. Cap. 40.) »I damRab-

•    halli na mieszkanie wielbłądów, i

•    córki Ammona na łożysko bydląt, I

•    będziecie wiedzieć, iż ja Pan, bo •to mówi Pan i Bóg, za to iż pląsa-' " łaś rękami i tupałaś nogą , i cieszy-

•    łaś się cała radością nad ziemią Izra-

•    elską, przeto ja wyciągnę rękę nad ■ tobą, i podam cię na rozszarpanie

•    narodów, i wygubię cię z ludów, i » wyniszczę z ziemi i zetrę. (Ezechiel. Cap. 20. et 35.) Te proroctwa bezwątpicnia ziściły się za królestwa Antyocha wielkiego, który zdo-

Ra.

był Rabbalh około r. ś. 3786. Pierwej na czas niejaki Ptolomcusz Fila-delfus, nadał mu imię Filadelfia, i jest mniemanie : że do tego miasta Filadelfii św. Ignacy męczennik pisał list swój blizko przed śmiercią.

RABBATH Moab, Ar. Areopalis, stołeczne miasto Moabitów , leżące nad rzeką Amon, która dzieliła go na dwa , te było powodem do zwania go w księgach królewskich dwiema lwami Moabu , stosownie do imienia jemu właściwego Ar, które znaczy Iwa. Moabici odebrali to miasto Amoreom, którzy go posiadali, i uczynili je stołecznem swego państwa. Izraelici także wzięli go byli; wytrzymało o-no liczne napady. Królowie Judy, Izraelski i Idurnci, razem go byli o-blegli, i gdy już się zbliżali do wzięcia go, król Achab wziąwszy syna swego pierworodnego chciał go zabić na ofiarę. Królowie utrzymujący oblężenie , przerażeni takowćra okrucieństwem odstąpili oblężenia i rozeszli się. Przy tem to mieście wydarzyło się, iż Jefte poraziwszy Ammonitów, uczynił Panu nieobaczny ślub poświęcić na ofiarę, coby pierwsze zaszło mu drogę powracającemu do domu. Ślub który się stał nieszczęściem dla córki jego. (Judic. Cap. 11.)

RABBATH Wielośk. Miasto w kraju pokolenia Issachar. (Josue.Cap. 19.)

RABSACES Pan młodzieży, nazwisko godności , którą miał urzędnik wysłany od Sennacheryba, do Ezechiasza króla do wezwania go, aby się poddał. Rabsaces z temi którzy mu towarzyszyli, zatrzymał się przy murach miasta, i czekali sposobności