VIII. 6.
KAZIMIERZ III WIELKI (n. JUTTA DOBROTLIWA).
381
dni listopada, a mianowicie Nekr. Andrzej.1) do 3 listopada, Nekr. Strzeln.2), Nekr. Lądz.3) i Rocz. Wrocł. więk.4) do 4 listopada (septem diebus antę festum S. Martini), Rocz. Tras.5 6) i Zdarz. godn. pam.°) do 6 listopada, Roez. Kujaw.7) do 13 listopada, juz zaś największa ilość źródeł, pośród nich najpoważniejsze i zgoła od siebie niezależne, jako to: Kalend. Krak.8 9), Rocz. Małop. °), Rocz. Miechów.10). Kalend. Lądz.11), za niemi Długosz w Ekscerpt.12) i Historyi13) do dnia 5 listopada. Tę datę stwierdza też Janko z Czarnk. u), który w osobnym rozdziale opisuje szczegółowo, z dnia na dzień, przebieg śmiertelnej choroby Kazimierza; według niego zmarł tedy król we wtorek, 5 listopada, nad ranem (circa ortum solis). Tę datę należy przyjąć jako rzeczywistą datę śmierci. Ze w każdym razie Kazimierz żył jeszcze 4 listopada 1370 r., dowodzi dokument z tegoż dnia w kancelaryi królewskiej pod jego imieniem wystawiony13); już zaś w dokumencie Ludwika węgierskiego z 8 grudnia 1370 r.1,;) nazwany jest zmarłym (condam). Bez wartości są daty jego śmierci przechowane w Nekic Lubiń, w nowszej jego części pod dniem 11 września17) i w starszej13; pod dniem 16 lutego; wynikły one z niewłaściwego zużytkowania zapisek, zawartych w redakcyi rękopiśmiennej tegoż nekrologu, odnoszących się do innych osób i wypadków 1!l). W Nekr. Domin. krak. zapisano raz 20) pod datą 13 czerwca: Sereniesinms rex Polonie Kazimirus, a drugi raz21) pod datą 28 grudnia: Casimirus rex Polonie. Ponieważ było tylko dwu królów polskich tego imienia, niniejszy i Kazimierz Jagiellończyk (Jan Kazimierz nie wchodzi tu w rachubę), przeto jedne z tych zapisek należałoby odnieść do Kazimierza Wielkiego; wszelako żadna dotyczyć go nie może, gdyż, jak z dyplomatów wynika, Kazimierz przeżył dzień 13 czerwca 1370 r., a nie dożył dnia 28 grudnia t. r. Okazaliśmy zresztą poprzednio 22), że daty Nekr. Domin. krak. nie są właściwemi datami nekrologicznemi, ale tylko datami kommemoracyi
i. Jutta Dobrotliwa (narzeczona).
0 losach drugiej córki Jana luksemburskiego, króla czeskiego, podaje Chroń. Aul. Reg.21), a na jej podstawie Krom Franc. Pras.25) wiadomość, że była pięćkrotnie w życiu narzeczoną, zanim ostatecznie, na podstawie szóstej z rzędu umowy małżeńskiej, wyszła za księcia Normandyi, a później króla Francyi, Jana II, syna Filipa VI. Pierwszym jej narzeczonym był syn króla krakowskiego Łokietka (Primo quidem adhuc tenera Lokodkouis regis Cracouie filio... desponsata); drugim Fryderyk, syn margrabiego miśnijskiego. Ponieważ według tegoż Chrom Aul. Reg.20) Jutta urodziła się 20 maja 1315 r.27), a w czasie tym obaj starsi Łokietkowice już nie żyli (VIII. 1. 2.), przeto nie można wątpić, że owym niepodanym z imienia synem Łokietka, narzeczonym Jutty, o którym kronika wspomina, był Kazimierz. Ponieważ zaś zaręczyny Jutty z Fryderykiem miśnijskim nastąpiły 22 maja 1322 r., przeto układ zaręczynowy z Kazimierzem musiał przyjść do skutku i rozejść się jeszcze przedtem. W jakich okolicznościach owo chwilowe zbliżenie się Piastów do wrogiego im Jana luksemburskiego nastąpiło, dziś określić się nie da; ale nie ma powodu podawać samego faktu w wątpliwość28). Naruszewicz20) mylnie nazywa Juttę pierwszą, a Aldonę drugą żoną Kazimierza; podając jednak wiadomość o dalszych losach Jutty, wskazuje tern samem, że nie uważał jej za rzeczywistą żonę Kazimierza.
Przydomek Dobrotliwej (Dobrotim) nadaje Jucie czeski Żyw. Karola IV30).
Według Chroń. Aul. Reg.31), toż Kron. Franc. Pras.32), po Łokietkowicu Jutta była narzeczoną: 2. Fryderykowi Staremu {der Ernsthafte), synowi Fryderyka, margrabiego miśnijskiego; 3. synowi lir. Baru, niepodanemu z imienia; 4. pierworodnemu cesarza Ludwika Bawarskiego, a więc Ludwikowi V, elektorowi
Mon. Pol. V. 799. — 2) Ibid. V. 760. — 3) ibid. V. 498. — 4) ibid. III. 690. — 5) ibid. II. 861. — 6) Ibid.
III. 310. — 7) Ibid. III. 211. — 8i Ibid. II. 936. — 9) Ibid. III 201. — 10) Ibid. II. 886. — U) Ibid. V. 467. — 12) Ibid.
IV. 15. — 13) His l. Pol. III. 322. — 14) Mon. Pol. II. 636. — 15) Kod. dypl. Malop. I. nr. 308. — 16) Kod. dypl.
Wielk. III. nr. 1643. - '<) Mon. Pol. V. 640. — 18) Ibid. V. 611. — 19) Dopiero od tego miejsca mam możność korzystania
z rękopisu Nekrol. Lubiń. Por. o nim Dodat. I. — 20) Zeissb^rg, Klein. Geschichtsą. Polens. 151. — 2D Ibid. 163. —
22) Str. 237 uw. '7. — 23) Datę śmierci 5 listopada przyjmuje trafnie cała historyografia, por. n. p. Naruszewicz, Hist. nar.
pot. V. 284; Garo, Geseh. Pol. II. 355; Grotefend, Stammtafeln II. nr. 24 i t. d. — 24) Emler, Font. rer. Bob. IV.
314. _ 25) ibid. IV. 409. — 26) Ibid. IV. 183. — 27) Cohn, Stammtafeln tabl. 43 mylnie podaje 5 maja jako dzień urodzin. —
• 8) Jak to czyni, co prawda oględnie, Caro. Gesch. Pol. II. 83 uw. 1. — 29) Hist. nar. poi. V. 66 uw. 1. — 30) Emler, Font.
rer. Boh. III. 374. - 31) Ibid. IV. 314. - 32) Ibid. IV. 409.