0071

69

TOPOR.

Barbara de Tenczin, Nicolai palatini Russiae filia, fioemina pudicicia moribus-que insignis, Joannes a Tarnów, castellanus cracovien. conjugi suavissimae maestus posuit. Vixit annis 31. Obiit anno salutis nostrae 1521.

Jana Tyczyńskiego też w bitwie wołoskiej wspomina Kromer, że był pojman z Piotrem Prochnickim, za tegoż króla; wszakoż oba potem zwiezienia uszli. O czem w księgach 30 u Kromera czytaj.

Jako ba z Morawice, rzeczonego Przekora, wspomina Kromer w księgach 19 mężem znacznym u Opoczki, za Witulda książęcia litewskiego w roku 1428.

Jana Rapstyńskiego be Tyczyn wspomina przywilej od Kazimierza potwierdzony, w roku 1485, w nowem mieście Korczynie, klasztorowi świętokrzyskiemu.

Andrzeja Rapstyńskiego de Tyczyn wspomina Miechowita w księgach czwartych kap. 6. w roku 1461. Który we czwartek, dnia 16 lipca, z niejakim Klemensem płatnerzem w Krakowie zaczął kontrowersyą, z której potem na gwałcie przyszedł o śmierć. Acz się to Krakowianom sucho nie odarło, jako o tern w historyi czytać będziesz, wszakoż za tego nie stało, kto żałośnie a nieprzystojnie na stan swój przyszedł o śmierć.

Mikołaja z Balic Tyczyńskiego wspomina przywilej kasztelanem radomskim w roku 1447.

Otty de Pleszów wspominają akta krakowskie, i wiele przywilejów szlacheckich, sędzim krakowskim w roku 1429.

Gniewomira i Tomasza haeredes de Miedzwiecz, wspominają przywileje domu Toporów, w roku 1366 od Kazimierza Wielkiego potwierdzone, co i fundus kościoła onego opowieda a ukazuje je chrześciańskimi pany i miłowniki kościoła hożego, co jeszcze wspominają herby ibidem na kościele malowane, że to z domu Toporów do Drużyn ów wyszło.

Beata de Tenczin, która zbudowała klasztor Bernardynom w Samborze, będąc za Janem Odrowążem wojewodą ruskim, o której opowiada epitaphium w tym tam klasztorze pisane, w te słowa:

Dominae Beatae de Tenczin, Odrowążowa, palatinae Russiae etc. Ecclesiae Fra-trum Minorum in Sambor ornatrici, et caet.

Hue quicunque venis, tumbamgue stupescis ad istam,

Nulla uidens fabri marmuru caessa manu.

De mundo, nec opes, nec honor, comitatur euntem,

Adseguitur virtus, et pietatis opus.

Za panowania króla Ludwika węgierskiego i polskiego, w roku 1376 wspominają historye wielką możność tych Toporów, którą okazali przy potrzebie Piotra Szafrańca z domu Stary Koń, gdy był ranion od Węgrów; było ich na ten czas chorągwi siedm, chcieli się znacznie pomścić nad Węgry dworzany królewskiemi, przelania krwie hrata swego, bo to zdawna jedna familia (o czem niżej dowodnie czytać będziesz) Toporów i Koniów Starych.

Janusza kasztelana sędomierskiego, Otty wojewody sędomierskiego synowca, syna Andrzej owego, wspomina klasztoru sędomierskiego przywilej, przy bytności potwier-