*
Badanie morza. 423
w najwyższym stopniu niepraktycznem, alo wprost nierozsądnem, gdyby zwierzę, które w walce o byt zdobyło sobie przezroczystość i przez nią. zyskało rzeczywistą ochronę na powierzchni morza, zatrzymywało w sobie krew czerwoną, któraby wciskała się w najdelikatniejsze naczynia i zabarwiała wyzywająco całe stworzenie? Jak szkło może przyjmować różne kolory, czerwony, żółty, zielony i niebieski, nic nie tracąc na swej przezroczystości, podobnie i zwierzęta pelagiczne mogą być także w różne barwy zabarwione, tylko że u nich spotyka się przeważnie barwa niebieska w najrozmaitszych odcieniach od fijołkowego do niebieskawego a nawet zielonkawego, najpiękniejszą zaś barwę, według opisów, posiadają pływające krążkopławy (Discophora). Kolor niebieski u zwierząt morskich jest zarazem ich barwą ochronną, gdyż podobnym jest do zabarwienia powierzchni morza, którego barwa, szczególniej w strefach cieplejszych bywa nawet często ciemnoniebieską z odcieniem zielonkawym. Zaleta takiej barwy ochronnej ważną jest nietylko dla zwierząt przezroczystych, lecz w równym
Bathytroctes raicrolepsis, ryba z głębin oceanu Atlantyckiego,
złowiona na głębokości 1993 metrów, oczy ma bardzo wielkie.
Według „Reports of the scientific results of the exploring voyage of H. M. S. „Challenger“ 1873 — 76“.
stopniu i dla nieprzezroczystych. Jako przypadkowa barwa niebieska trafia się u wspomnianego już kraba Nautilograpsus, stałą zaś u pięknego krocionoga Idotea pelagica, u ślimaka fjołkowego Janthina, a także u bardzo wielu ryb, szczególniej u zamieszkujących powierzchnię morza otwartego, których górna strona zabarwiona bywa szaro lub niebiesko, a najpiękniejszą jest u złotej makreli (Coryphaena). Dosyć często te zwierzęta błękitnego koloru mają na sobie białe znaki, lub też plamy, pochodzące od długotrwale przyczepionych białych przedmiotów. Na to ostatnie zjawisko trafiające się u Janthiny, powołuje się Hansen, zauważył bowiem „zawieszony nad nią pienisty śluz, który służy jej jednocześnie jako żagiel i stanowi zarazem ochronę przed ptakami wodnemi, ponieważ naśladuje zwodniczo kosmyki piany morskiej, przez pokrycie zaś niebiesko zabarwionej muszli chroni się przedmieszkańcami morza". Również należące do gromady tyłoskrzelnych (Opistobranchiata), dochodzące do trzech centymetrów długości nagie ślimaki niebieskie (Glaucus), zamieszkujące w znacznych ilościach powierzchnię morza w strefach cieplejszych, posiadają prześliczne błękitne i srebrnobiałe barwy, dosyć dziwnie rozmieszczone; wierzch