0012301

121

te objawiają słabość jego wdalszćm popierania wojny, słabość w zawierzaniu chytrym obrotom Cesarza Zygmunta , opieszałość w budowaniu zamków i naprawianiu podupadłych, zaniedbanie sądów, rozrzutność skarbu, i łaskawość niepomierna, którćj dworacy na złe użyć nieomieszkali; a ponieważ .Król zwykł byt połowę dawać o co go proszono, ztąd wzięto się na sposób proszenia trzykroć więcej jak potrzebowano.

Przecież ón na Sejmie Horodełskim silniejszemi jeszcze związkami połączył oba narody, i od współczesnych musiał być nie mało poważnym gdy Xiąże de Berg w 1422 wpraszał się pod jego berło, i choid poddanictwa Jagiełłę wykonać pragnął. Lecz dla odległości kraju, ofiary tej nieprzyjęto.

Za jego panowania na soborze konstancyiskim wielu słynęło polaków nauką i cnotami. — Między innemi Mikołaj .Trąba Arcybiskup Gnieźnieński — Jakub z Kurdwanowa Biskup Tłocki z szczególnym zapałem oddający się naukom w Bononi i —Jędrzej Laskary Gosławicki Biskup Poznański, który śmiało czytał wyrok przeciw Janowi XXIII papieżowi, czego sławny Kardynał i filozof Fr. Zabarella uczynić nic ważył się, opuszczając przez bojaźń najgłówniejsze wyroku miejsca — Jan Kropidło Biskup Kujawski pełen dowcipu i żartów — tudzież świeccy posłowie, Jan z Tulikowa kasztelan Kaliski— Zawisza z Grabowa i Doktór Krakowskiej Akademii Paweł z Brudzewa.

W zbiorach już tylokrotnie przytaczanych, znalazłem literę inicialną na której B. Chrobry i W. Jagiełło zasłaniający swoim puklerzem wizerunek Najświętszej Panny był wyobrażonym. Ta przypomina ową gorącą cześć Jagiełły dla obrazu częstochowskiego, któren Jagiełło ozdobił wspaniałym Ołtarzem z chebanu i jego opiece wielokrotnie kraj i siebie z ufnością polecał.