066

i chciało się wierzyć, że tak zawsze będzie, żeśmy się ostali i ostoimy zawsze.

I gdy dola była szara, a na duszy ciężko, toś patrzył w twarz Chrystusa w ołtarzu głównym i nadzieję miałeś, że się polepszy, że dola się zmieni.

Szedłeś potem do siedziby gospodarzy i na wstępie ujrzałeś księgi, bardzo stare księgi, dobrze w kordy bano wą sikorę oprawne, o tłoczonych złotem napisach. Było tego dużo, całe szeregi szaf oszklonych, znać było, że kilka pokoleń składało się na to, by stworzyć księgozbiór nader sza-

Strzyżawka.

Fasada frontowa.

cowny. Mogłeś spotkać białe kruki, jakieś (krakowskie wydania z przed paru wieków, jakieś inkunabuły w drukarniach podolskich tłoczone. Były też manuskrypty dobrze iluminowane, snąć brat zakonny dużo włożył trudu by upiększyć złotem i szafirem obrazek Madonny, otoczony chabrami.

Z bibljoteki było przejście do ogromnej białej sali z kolumnami i pół-kolistem zakończeniem. Sala była cała stiukami pokryta i miała światło górne i dolne. U pułapu, gdzie widniała różyca dobrze rzeźbiona, wisiał pająk o siedemdziesięciu kilku świecach.

W sali owej 'radzono długo czasu powstania listopadowego, w sali radzono, w trzydzieści lat potem, w tych dniach styczniowych, gdy „nasze serca paliła tęsknota". Z sali białej musiano przejść potem do komnat na dole i tam si‘ę ukrywać!'Tam byli ci, eo potem, w owym 63 roku, więzieni byli w Winnicy: Artur Russanowsju, Stanisław Grocholski, Mikołaj Kaczanowski, Przyborowskiy Makowiecki, Zawadzki $ inni

Miała sala biała przejście na balkon żelazny, o kracie kutej i kolumnadzie Ikorynekiej. Z pod filarów białych cudny widok na srebrną wstęgę

67