0839

839

W. KS. LITEWSKIEGO.

niae, nec non terrarum Oracouiae, Sandomiriae, Siradiae,. Lanciciae, Cujaoiae, Lithua-niae princeps supremus. etc., domin/us et heres, et Alexander, alias Vituldus magnus dux Lithuaniae. etc.

Tam napierwej od Pana Boga zaczęli złączywszy to dwoje państwo: Omnes eccle-sias terrarum Lithuaniae, tam catkedrales quam collegiatas, parochiales et conuentuales in eis erectas et erigendas, fundatas et fundandas, in omnibus libertatibus, munitatibus, prwilegiis, zachowali mocno, a potem dopiero to przykładają: Barones etiam, bojari terrarum nostrarum Lithuaniae praedictarum, donationibus, primlegiis, et concessionibus ipsis per nos datis impartitis et collatis, duntaxat catholici et romanae ecclesiae subjecti, et qui-bus clenodia sunt concessa, gaudeant, participent et fruantur, prout barones et nobiles re-gni Poloniae suis potiuntur et fruuntur. etc. O czem na miejsca u tego autora naznaczo-nem szerzej czytaj. Tamże tego dokłada: Post mortem patrum, liberi non debent bonis haereditariis priuari, sed ea cum suis successoribus possidere, prout barones et nobiles regni Poloniae. Córki za mąż wolno im także dopuszczano dawać, wszakoż tego dołożyli, aby tylko za katoliki. Tamże im na ten czas dignitates, sedes et officia jako i w królestwie polakiem naznaczone były. Ale tam tego dołożono, aby nie byli obierani tylko katolicy, co tam idzie temi słowy: Et hujusmodi dignitarii non elegantur nisi sint Jidei ca-tholicae c/ultores, et subjecti sanctae romanae ecclesiae, nec etiam aliąua officia terrestria perpetua,.ut sunt dignitates, castellanatus, nisi christianae fidei cultoribus conferantur et ad consilia nostra admittantur, et in eis intersint. etc. To już wszystko co ku pożytkowi dusznemu i doczesnemu należało postanowiwszy, to zasię coby ku sławie i ozdobie było rycerstwu onemu mocno utwierdzili. A tam to zaczyna w tychże przywilejach w Hrodle pisanych, roku 1413, temi słowy: Nos Alexander, alias Vituldus, de consensu sere-nissimi principis domini Vladislai regis Poloniae, terrarum nostrarum Lithuaniae nobiles infra scriptos, quos ipsi regni Poloniae nobiles simul cum omnibus qui ex eorum stirpe originem suam ducunt, ad fratemitatis et consanguineitatis consorcia reciperunt, et primo nobiles Leliua Monyuidum palatinum uilnen., etc. etc. Jako w przywilejach. Actum in oppido Hrodlo circa flumm Bug, in parlamento seu congregatione generali, die secunda mensis Octobris, anno 1413. Datum per manus reuerendissimi in Christo patris domini episcopi cracooien., supremi cancellarii regni Poloniae, scriptum vero per manus Cziolkonis canonici sandomirien., secreti nostri notarii.

Abych ci tedy pokazał tych pomienionych przodków księstwa tego r. p. zasługi rozrodzenia ich, gdyż już wiesz o własności herbów, tu czytać będziesz według porządku opisanego, jako munimenta, statuta, priwilegia opowiedają. Naprzód o klejnocie Leliwa, który był wziął Mon wid wojewoda wileński na się i na dom swój.

Mon wid syn Gedyminów był pan spokojny, brat jego Olgierd skrzętny i chciwy dobrej sławy, chociaż był starszy Monwid on mu odjął księstwo przedniejsze, a wziąwszy Wilno,.dał mu Kiernów i Słomin, jako to skrypta opowiedają niektórych ruskich dziej opisców.

Miał te syny: Monwida i Montwida. Monwid był wojewodą wileńskim za panowania Jagiełłą i Witułda. Ci już nie chcąc z drugich powinnych braci swych mieć