0929DRUK00001728

0929DRUK00001728



316


EOZDZIAŁ VI. UST. 69

69. Wpływ paralaksy dziennej na spółrzędne godzinne i równikowe. W układach godzinnym i równikowym biegunowi II odpowiada biegun‘.Świata P (ryc. 51). Spólrzędnemi w układzie godzinnym są zboczenie 3 i kąt godzinny t. Kołu IIX odpowiada południk PZ', od którego liczy się kąty t\ jest zatem P — i). Kątowi Q w układzie godzinnym odpowiada zboczenie zenitu geoeentrycznego, które równa się .szerokości geocentrycznoj


miejsca obserwacji; jest więc fi = ę'. @dy wiec we wzorach ogólnych pteCz tego napiszemy

p = t, p' = f, q = o, q' = V,


to otrzymamy


,,    p sin Ti SU <?' sin t leg 3

tang i / - f) = - —    .------h-t-5 ,

1 — p sin tt: cos <p cos t sec o


(14^)


tang M — eotg o


t -\- t

Cos-T-

f - i’

COS -; -


mm


— p sin ~ sinooS (M + 3) sec, M 1 — p sin 77 sin 9' sin (M-f- 5) sec M


(1 14)


A


sin A


A


sm A


CoS (j]/+ 3') Cos 3)’


(145)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001755 343 PARALAKSA Przykład 4. Obliczyć wpływ paralaksy rocznej na spól-rzędne równikow
0929DRUK00001730 318 ROZDZIAŁ VI, TjST. 69 § — c== — ^tc°q (sin o ct>3 3 — ,c.bs 9 sin 3-_cois
100?69 Wpływ liczby Reynoldsa na wskazania rotametru zależy w dużym stopniu od kształtu pływaka. Jes
IMG69 9 1.3.2. Wpływ rodzaju materiału na przebieg cięcia. Chwila, w której rozpoczyna się faza pęk
0929DRUK00001742 130 EOZDZIAŁ III, UST. 3.1 Znaleźć spólrzędne poziomowi punktu G, kąt pozycyjny te
0929DRUK00001752 140 EOZDZIA.Ł III, UST. 33 Jest zatem suiyj^O, gdy sin^O, cos,-o sŁ O, gdy cos t §
0929DRUK00001706 194 EOZDZIAŁ IV, UST. 44 łami biegunowemi na obu półkulach ziemi w jśdnakowych odl
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001722 310 IłOZDZIAŁ VI, UST. 67 Ponieważ dla księżyca X wynosi około 16V, a ms(X —X) i c
0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz
0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy

więcej podobnych podstron