0929DRUK00001774

362

ROZDZIAŁ VII, UST. 79

Z ryciny widzimy, źe jest

4 = ISO⁰ + © — w,

a, więc ostatecznie

, v = f₀ [ 1 — e Cos (<v) — to)],    rgj

X = 90° — e sin (O — to).    £s)

Te wartości podstawiamy zamiast / i v we wzorach 0. Przedewszystkiem z dokładnością do pierwszej potęgi e jest:

sin (O — x — X) = sin [O — X — 90° -f- e sin (© — w)] =

= — cos [e sin (O — w) + (O — X)] =

= — oos (O — X) -f- e sin (© — w) sin (© — X),

cos (© — x — X) = cos [© — X — 90° + e sin (O — «)] =

= sin [e sin (© — to) + (© — X"]] ==

= sin (© — X) + e sin (© — wf cos (© — X);

a dalej

{X' — X) sin 1" = §-Sec p [1 — e cos (© — <o)] f— Cos (© — X) —(— + e sin (© — to) sin (© — X)J,

<p' — P) sin 1" = — sin § [1 — e oos (© — to)] [ siifc© — X) -+• -f- e sin (© — tijj' Gos (© — X)].

(My jeszcze oznaczymy

?o_

Fsinl"

K

h_xe — k _x ,

(183)

to po łatwych redukcjach i opuszczeniu potęg e, wyższych niż pierwsza, wzory na aberację otrzymują postać następującą:

X' — X = — k\ cos (© — X) sec [3 | Wy' cos (to — X) sec [3, (184) P' — p = — k\ sin (© — X) sin p + k\' sin (w — X) sin p. (185)