0929DRUK00001770
358 ROZDZIAŁ VII, UST. 78
widzimy, że prawe ich strony różnij się tylko znakami. Wobec tego jest też
a' — a = a0 — a, §' — § = §0 — §;
albo
a' = a0, o' = 50.
Wynik, do którego doszljśmy, jest ten, że, bez względu na wart,a&ć e*asu aberaeji, spólrzędne pozorne gwiazdy w epoce 0 równają się jej spólrzędnym prawdziwym w <?potfe t. W czasie aberaeji zatem Spólrzędne gwiazdy zmieniają się o tyle tylko, ile wynosi różnica między jej spólrzędne-mi praw dziwom i a obarczonemi aberacją wiekową.
Gdy gwiazda ma ruch -własny, to spólrzędne jej, które w daifaj chwili obserwujemy, różnią się od prawdziwych ich "wartości o te zmiany, którym one uległy w czasie aberaeji. Zastanówmy się nad wielkością tych zmian.
W astronom] i sferycznej w rachubę wchodzi oczywiście tylko składowa ruchu gwiazdy, prostopadła do promienia widzenia. Oznaczmy linjową wartość tej składowej przez b a odległość gwiazdy przez A, to wielkość; kątowa składowej 6, wyrażona w sekundach, jest u= . ~ Niechaj będzie jeszcze®*
1 A sin 1
składował prędkości linjowej, prostopadła do promienia widzenia, to wt czasie aberaeji 0 jest b = 0Vfg. Z drugiej strony jest A = 0 V. Podstawiając powyższo, warts^oi na b i A w wyrażeniu na p, znajdziemy
0 i'g Vg , .
®=Wjiiftp= V sini" ' ^
Widzimy z tego wrzoru, że wuułość rućlm kątowngo gwiazdy w czasie aberaeji nie zależy zupełnie od czasu aberaeji, a więc i od odległości gwiazd* ale tylko od składowej jej prędkości, prostopadłej do promienia widzenia. Gdy jeszcze przez [ra i [ig oznaczymy składowe ruchu kątowego p w spółrzędnych a i §, to zatem o te wartości powiększone są spólrzędne a i o z po-wodu ruchu własnego gwiazdy wr czasie aberaeji.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001774 362 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 Z ryciny widzimy, źe jest 4 = ISO0 + © — w, a, więc osta0929DRUK00001736 224 ROZDZIAŁ Vs) UST. 51 Widzimy z tej tabelki, że wartość a w granicach widma opt0929DRUK00001762 350 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 77. Zmiana wartości spółrzędnych sferycznych gwiazdy z p0929DRUK00001776 364 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 Uwaga. Ponieważ jelt 2r; a0 Th°q . V sin2 1 ’’ wiecAv o0929DRUK00001734 122 ROZDZIAŁ lir, UST. 29 Kola główne układów poziomowego i godzinnego przecinają0929DRUK00001766 354 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 Z tego wzoru rugujemy q, wpfówadzająi#d =»§3+ {([ — q),0929DRUK00001778 366 ROZDZIAŁ- VII, UST. 79 We wzoraóh (184) i •(185)’ oraz (18$. i (187) pierwsze0929DRUK00001780 368 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 -dają czterem wartościom kąta O — X, różniącym się o 9000929DRUK00001782 370 ROZDZIAŁ VII, UST. 70 Wzorem i (£S&) można nadać jeszóze inną postać. Pods0929DRUK00001784 372 ROZDZIAŁ VII, UST. 81 Zajmijmy się najprzód wyznaczeniem wartości tej stałej.0929DRUK00001786 374 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 W praktyk wzory (&e) Stosowane nie bywają. Wpływ abe0929DRUK00001788 376 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 Zastosujmy rozważania powyższe do słońca. W przypadku ty0929DRUK00001790 378 ROZDZIAŁ VII, UST. 83 obserwacji. Bliższe szczegóły, dotyczące tej kwestji, mo0929DRUK00001708 196 ROZDZIAŁ IV, UST. 44 słońce w pewnych częściach roku stale znajduje się przez0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz0929DRUK00001784 272 ROZDZIAŁ f, UST. 61 Widzimy, że tylko dwa pierwsze wyrazy wchodzą w rachubę i0929DRUK00001754 142 ROZDZIAŁ III, UST. 33 a więc cos a2 ma ten sam znak, co - sin (<Ł + 5); wyn0929DRUK000017 52 40 ROZDZIAŁ Ijj0929DRUK00001738 126 ROZDZIAŁ IIT, UST. 30 znaczy innemi słowy, źe wskutek pozornego obrotu nieba nwięcej podobnych podstron