0929DRUK00001776
ROZDZIAŁ VII, UST. 79
Uwaga. Ponieważ jelt
2r; a0
Th°q . V sin2 1 ’’
P idzimy stąd, że iloczyn l\ tl°q może być obliczony z wielką dokładnością na podstawie wielkości, które są od obu tyęh stałych czynników niezależne.. Po daje możność 'wyznaczenia wartośai stałej aberaeji, gdy znana jest stula paralaksy słońca, lub też odwrotnie, stałej paralaksy słońca, gdy znana jest wartość stałej A\. Innemi słowy poprawka, znaleziona na jakiejkolwiek drodze dla jednej z tfjch stałych, pociąga za sobą ściśle określoną i łatwo wyznaczalną poprawkę drugiej.
Aby wyznaczy^ wpij'w aberaeji rocznej na spóhzędne równikowe, należy we wzorach (176') i (177") podstawić na miejsce aw, 8W wartości spólrzędnyeh apeksu ruchu rocznego ziemi oraz odpowiednią wartość na l\ Ponieważ spóirzędne ekliptyezne apeksu zostały wyżej określone, mianowicie
= © - X, Pw = 0,
więc- spólrzędne równikowe znajdziemy, stosując wzory przejścia z układu eklipfycznago na równikowy (78j. Otrzymujemy z nich dla p = J3W = 0
cos 8W cos <xw = cos Xw,
oós 3,v sin aw = sin aw óąs *, (t)
sin8w = sinA,v sins.
Z temi wartościami wzory (176') i (177") przechodzą w następujące:
V
(a' — a) sin 1" = -^.sec o (sin Xw cos s cos a — cos sin a),
(o' — 3) sin 1" = 4^(sin §.w sin s cos 3 — cos Xw sin 3 cos a —
V
— sin aw eo_ą,s sin 8 sin a).
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001774 362 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 Z ryciny widzimy, źe jest 4 = ISO0 + © — w, a, więc osta0929DRUK00001778 366 ROZDZIAŁ- VII, UST. 79 We wzoraóh (184) i •(185)’ oraz (18$. i (187) pierwsze0929DRUK00001780 368 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 -dają czterem wartościom kąta O — X, różniącym się o 9000929DRUK00001772 360 KOZDZIAL VII, UST. 79 ku punktowi wiosennemu, to długością apeksu jest oczywiś0929DRUK00001762 350 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 77. Zmiana wartości spółrzędnych sferycznych gwiazdy z p0929DRUK00001704 392 ROZDZIAŁ VIII, UST. 88 Dalej, ponieważ jest dt= 0, a więc $ = £o + (h (t — ^o0929DRUK00001766 354 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 Z tego wzoru rugujemy q, wpfówadzająi#d =»§3+ {([ — q),0929DRUK00001770 358 ROZDZIAŁ VII, UST. 78 widzimy, że prawe ich strony różnij się tylko znakami. W0929DRUK00001782 370 ROZDZIAŁ VII, UST. 70 Wzorem i (£S&) można nadać jeszóze inną postać. Pods0929DRUK00001784 372 ROZDZIAŁ VII, UST. 81 Zajmijmy się najprzód wyznaczeniem wartości tej stałej.0929DRUK00001786 374 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 W praktyk wzory (&e) Stosowane nie bywają. Wpływ abe0929DRUK00001788 376 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 Zastosujmy rozważania powyższe do słońca. W przypadku ty0929DRUK00001790 378 ROZDZIAŁ VII, UST. 83 obserwacji. Bliższe szczegóły, dotyczące tej kwestji, mo0929DRUK00001714 102 ROZDZIAŁ II, UST. 24 siebie prostopadle, ponieważ przeginają się z płaszczyzną0929DRUK00001718 206 ROZDZIAŁ IY, UST. 45 Ponieważ A h, A 3 i t są małemi kątami, więc jest też z d0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy0929DRUK00001788 476 ROZDZIAŁ IX, UST. 104 476 ROZDZIAŁ IX, UST. 104 a ponieważ jest także , 0929DRUK00001766 154 ROZDZIAŁ III, UST. 36 3. W schód i zftohó d. G wiazda a Urscte majoris jest nawięcej podobnych podstron