0929DRUK00001790
ROZDZIAŁ VII, UST. 83
obserwacji. Bliższe szczegóły, dotyczące tej kwestji, możemy tu pominąć, gdyż tylko w zagadnieniu obliczania dróg' planet i komet ma ona znaczenie praktyczne. To też szczegółowiej jest ona omawiana w dziełach, zagadnieniu wyznaczania dróg' poświęconych.
Do obliczenia aberąeji rocznej służą wzory (184) — (187), a w praktyce właściwie tylko wzory ,(186) i (187), gdyż eklip-tyo$ne spólrzędne gwiazd stałych tylko wyjątkowo bywają stosowane. W tych ostatnich wzorach wyrazy mało zmienne, zależne, od to, nie mają okresu rocznego; w wartościach spólrzęd-nych średnich gwiazd wyrazy te zazwyczaj są już uwzględnione. Aberaeję roczną stanowią tylko wyrazy zależne^pd O, i one tylko brane bvć muszą w rachubę, gdy należy obliczyć wartość spólrzędnych pozornych gwiazdy.
Gdy wszakże -wyznacza się spćłrządne planety przez wyznaczenie różnicy spólrzędnych planety i gwiazdy porównywanej, to, aby pozycję planety oczyścić całkiem od wpływu abe-raeji gwiazdowej, należy także uwzględnić drugie wyrazy wzorów wyprowadzonych.
Nie przytaczamy tu przy kładu liczbowego, gdyż obliczenie aberacj.i ląćzy się w praktyce zawsze z obliczeniem innych poprawek! spólrzędnych gwiazd, o który cli będzie mowa wr następnych rozdziałach. Do tej sprawy w róWmy w rozdziale XI.
Wreszcie aberaeję dzienną w praktyc* uwzględnia się w ten sposób, że-łączy się ją z tak zwanym błędem kolinnuy jnym, ponieważ wpływa ona na spólrzędne gwiazd w sposób podobny, jak ten błąd. Jest to sprawa, wchodząca w zakres astronomji praktycznej, ru zatem obliczenie przyidadu liczbowego również pominięte być może.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001762 350 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 77. Zmiana wartości spółrzędnych sferycznych gwiazdy z p0929DRUK00001776 364 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 Uwaga. Ponieważ jelt 2r; a0 Th°q . V sin2 1 ’’ wiecAv o0929DRUK00001766 354 ROZDZIAŁ VII, UST. 77 Z tego wzoru rugujemy q, wpfówadzająi#d =»§3+ {([ — q),0929DRUK00001770 358 ROZDZIAŁ VII, UST. 78 widzimy, że prawe ich strony różnij się tylko znakami. W0929DRUK00001774 362 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 Z ryciny widzimy, źe jest 4 = ISO0 + © — w, a, więc osta0929DRUK00001778 366 ROZDZIAŁ- VII, UST. 79 We wzoraóh (184) i •(185)’ oraz (18$. i (187) pierwsze0929DRUK00001780 368 ROZDZIAŁ VII, UST. 79 -dają czterem wartościom kąta O — X, różniącym się o 9000929DRUK00001782 370 ROZDZIAŁ VII, UST. 70 Wzorem i (£S&) można nadać jeszóze inną postać. Pods0929DRUK00001784 372 ROZDZIAŁ VII, UST. 81 Zajmijmy się najprzód wyznaczeniem wartości tej stałej.0929DRUK00001786 374 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 W praktyk wzory (&e) Stosowane nie bywają. Wpływ abe0929DRUK00001788 376 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 Zastosujmy rozważania powyższe do słońca. W przypadku ty0929DRUK00001704 392 ROZDZIAŁ VIII, UST. 88 Dalej, ponieważ jest dt= 0, a więc $ = £o + (h (t — ^o0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,0929DRUK00001758 . 346 KOZDZIiL VII UST. 76 wielką. W rzeczywistości obserwator ziemski znajduje si0929DRUK00001760 348 ROZDZIAŁ VII, tr.ST. 76 dla obserwatora, znajdującego’ się w O . LeOz nic widz0929DRUK00001766 154 ROZDZIAŁ III, UST. 36 3. W schód i zftohó d. G wiazda a Urscte majoris jest na0929DRUK00001772 360 KOZDZIAL VII, UST. 79 ku punktowi wiosennemu, to długością apeksu jest oczywiś0929DRUK00001782 570 ROZDZIAŁ XI, UST. 126 Otrzymujemy wiec: a, = lh 40" 23s.869 ijJwięcej podobnych podstron