0929DRUK00001708
496 ROZDZIAŁ X, UST. 110
Ze wzorów (142) widzimy, źe w chwili górowania s-lońca, t. j. dla t. = 0, wpływ paralaksy dziennej na kąt godzinny słońca również jest zerem; znaczy to, źe topocentryezne południe co do' czasu nie różni <=4ę od gedcenfcrycznego. Jednakże gdy mowa jest o kącie godzinnym słońca, który je-st miarą prawdziwego czasu słonecznego, to nuleży rozumieć kąt godzinny geooentawBimy słońca, który się różni od kąta godzinnego topocentrycznego.
Z powodu aberacji rocznej rozróżniać .Smusimy pomiędzy prawdziwem południem a pozornem, zaleźnife od tego, cz\ równym zeru staje się prawdziwy*kąt godzinny słońca, czy też kąt pozorny. Otóż chwilą, od której liczy się. prawdziwy czas słoneczny, nie jest południe prawdziwa, ale południe pozorne według powyższego określania, a miarą czasu prawdziwego słonecznego jest pozorny kąt godzinny słońca, liczony od pozornego południa.
Gdy więc w czasie gwiazdowym 0 pozorne wznoszenie proste słońca oznaczymy przez a©', to kąt J, określony przez wzór
{1 = 0 — ct0', (276).
jest pozornym kątem godzinnym słońca, a więc, stosownie do podanego wyżej określenia, prawdziwym czasem słonecznym w tej chwili.
Wiemy, źe ani 6 ani aQ nie wzrasta jednostajnie, a więc też i czas prawdziwy słoneczny ń nie wzrasta proporcjonalnie do czasu. Aby bliżej zbadać^ w jaki sposób zmienia się wartość ń, rozbijmy wyrażenie $ na- dwde Czę&Ci, mianowicie na część, wzrastającą stale (choć nie jednostajnie) z czasem, oraz na część, złożoną z wyrazów periodycznych.
Podstawmy w term celu we wzorze (276) najprzód na miejsce 6 wartość-tego kąta według wzoru (274) z uwzględnieniem postaci wyrazów z -j- £0, zastosowanej we wzorze (k), to jest
ą = 90 — a©' + (9 + fi) (t— to) + f» (t— t0f +j> cos s. $76')
Oznaczmy przez ©' pozorną długość słońca oraz <*©!. = ©r + £'>
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001756 244 ROZDZIAŁ V, UST. 55 Według wzorów (am) jest oczywiście także / uX dw > 0929DRUK00001702 490 ROZDZIAŁ X, UST. 108 Że zaś można też pisać -U cp Cpju — cp0929DRUK00001744 232 ROZDZIAŁ V, UST. 63 W ten sposób, jak widzimy, zadanie obli&enia wartości0929DRUK000017 64 52 ROZDZIAŁ "I, UST. 13. SZEREGI I CAŁKI że zaś CO O 00 [e ~ x* dx = fe  0929DRUK00001798 486 ROZDZIAŁ X, UST. 108 Widzimy więc, że pierwszym warunkiem dokładnego określeni0929DRUK000017 38 26 ROZDZIAŁ I, UST. 8. ŚPÓŁRZEDNE SFSRYOZNE Oo do stosowalności powyższych wzorów0929DRUK00001714 202 ROZDZIAŁ V. UST. 45 tościami pierwszego przybliżenia, znajdujemy, że wzrost ic0929DRUK00001726 214 ROZDZIAŁ V, UST. 48 przejściu promienia z warstwy {m + l)-szej do m-tej przez0929DRUK00001734 222 ROZDZIAŁ V, UST. 50 Założenie i0 = s = £ jest oczywiście równoznaczne z zało ź0929DRUK00001742 230 ROZDZIAŁ Y, UST. 52 Okolidźnośe, że s i a są małemi ułamkami, pozwala na pewne0929DRUK00001758 246 ROZDZIAŁ V, UST. 55 Z tej tabelki widzimy, że przy danem n wartości l i m są w0929DRUK00001776 264 ROZDZIAŁ V, UST. 59 wartość stałej f uzyskuje się ze spostrzeżeń w istocie daj0929DRUK00001784 272 ROZDZIAŁ f, UST. 61 Widzimy, że tylko dwa pierwsze wyrazy wchodzą w rachubę i0929DRUK00001794 382 ROZDZIAŁ % UST. (52 albo zamiast dwóch ostatnich wzorów, bez wprowadzania kąta0929DRUK00001798 286 ROZDZIAŁ V, UST. 64 Jak widzimy ze wzoru (BR ), wskutek refrakcji luk dzienny0929DRUK00001702 290 ROZDZIAŁ V, UST. 64 Wzór ten określa wartość średnia depresji pozorni® prawdzi0929DRUK00001706 494 ROZDZIAŁ X, UST. 109 Oznaczmy jeszcze średnią wartość kąta 0 w epoce t przez 80929DRUK00001732 520 KOZDZIAŁ X, UST. 110 w Czasie uniwersalnym. Ponieważ pierwszy cLień nowej erywięcej podobnych podstron