9152S0801

pilniej od niej doglądamy, i własnemi je ocieramy rękami. Są to konie potrzebujące najczystszej wody za napój, a najdoborniejszego ziarna za pokarm."

Po zawojowaniu Algieru przez Francuzów, Europejczycy zaprowadzili wyścigi konne w Oranie w Bonne, w Konstantynie i w wielu innych jeszcze miejscach. Oficerowie francttzcy najezynniejsży biorą w nich udział, lecz krajowcy bardzo długo od wszelkiego uczestnictwa w tych igrzyskach stronili. Obojętność ich ostatniemi dopiero czasy powoli się' przełamywać poczęła. Zakłady i wyznaczone na kursach nagrody, główną podobno były przyczyną wstrętu Arabów do wyścigów europejskich."

Trojakie są bowiem w ich pojęciach konie; jedne z nich obciążają człowieka zbrodnią i należą do szatana, inne ochraniają od ognia wiecznego i należą do człowieka inne nareszcie sprowadzają nagrody i należą do Boga. Koń na którym się wyjeżdża z pychy i ostentacyi, którego się do wygrania zakładu używa, i ten, którym się gra w grę hazardowną, lub na którym się Muzułmanom wyrządza krzywdę — jest to koń szatana.

Koń ochraniający swego pana od ubóstwa, używany do osobistych jego posług, do celów nie zbaczających ze ścieżki Boga i koń stadny, to koń człowieka.

Koń nareszcie służący do wykonywania dobrych uczynków w sprawie wiary — jest koniem Boga. Trawa, którą koń taki pożywa, jego mocz i kał jego, woda którą pije, przebywając z panem swym rzeką w pław, wtedy nawet, kiedy w tem intencyi jeźdźca nie było, — wszystko to jest zapisanem przez Boga w spisie dobrych uczynków na karb właściciela.

200