9152S4301

dzaju jeździła już przecie w XIV. stuleciu królowa Jadwiga po ulicach Krakowa, jak to niżej zobaczymy.

§ ^I7^I-

Dalsze wypadki dziejowe XIV. i XV. stulecia.

W Anglii dom Lankastrów z Henrykiem IV. wprowadza zażarte róży czerwonej i białej wojny, w których możniejsza szlachta wytępia się wzajemnie, zostawując przyszłym królom bezpośrednie najwyższej władzy z narodem zetknięcie. W ciągu 33 lat trwania tych wojen milion rycerstwa i 80 książąt krwi królewskiej w różnych poległo utarczkach, lecz nie na tem jednem koniec; wojny Anglii z Francyą i Szkocyą, jeszcze się bardziej do zdziesiątkowania rycerskiej przyczyniają ludności.

Koń jest najniezbędniejszem w owe czasy stworzeniem. Edward II. zakupuje w Lombardyi 30 wierzchowych , a 12 pociągowych ogierów, poświęca 1000 mark szterlingów na kupno 50 stadników hiszpańskich i wyrabia na ten cel u królów Hiszpanii i Francy i eskortę przez ich kraje. Historya mówi o rączych koniach wyścigowych, które ten monarcha utrzymywał w swych stadach i chociaż wiedzieć z pewnością nie można, do jakiej one należały rasy, to jednak pewna, że ich krew do wysokiego szlachetną była stopnia, wschodnie bowiem importacye i w tej epoce bardzo się często odbywały. Jeden z dowodów usilności Anglii w utworzeniu rasy krajowej, do której wielką państwo to przywiązywało wartość; leży w Edwarda zakazie wywożenia koni za granicę. W miarę jak ulepszenie ras rozwijać się zaczęło, ceny na dobre konie rosły i doszły nareszcie do tego stopnia, że już

335