9429
5601

140

LEON ZBYSZEWSKF

ciwnie podczas wdechu, gdy żebra się podnoszą, przyczepy te mięśniowe zbliżają się do siebie, czyli że włókna mięśniowe skracają się a sam mięsień się kurczy. Odwrotnie zachowują się mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne, skracają się podczas ruchu wydechowego, a natomiast wydłużają się podczas wdechu.

Hamberger a później Bernouilli zapomocą odpowiednio zbudowanych modeli schematycznych objaśnili rolę mięśni międzyżebrowych. Wprawdzie schematy te nie oddają wiernie całego przebiegu skomplikowanego zjawiska fizyologicznego, mogą jednakże ułatwić zrozumienie mechanicznego działania mięśni.

e,f kierunek mięśni żebrowych zewnętrznych; h, g mięśni wewnętrznych; a stos pacierzowy, d mostek, b i c żebra.

Schemat Bernouille’go (patrz ryc. 67) przedstawia się tak:

W równoległoboku abed bok a przedstawia kręgosłup, d mostek, zaś b i c dw^ra żebra przymocowane z jednej strony do kręgosłupa, z drugiej strony złączone ze sobą zapomocą mostka d. Pomiędzy żebrami rozpięte są po jednej parze tylnych nóżek żabich w kierunku linij kreskowanych ef i gn. Drażniąc te łapki naprzemian zapomocą prądu indukcyjnego, widzimy, że podczas kurczenia się mięśni ef „żebra⁴⁴ podnoszą się do góry, podczab drażnienia mięśni gh obniżają się ku dołowi. Ruch ten jest następstwem sił działających na „żebra¹⁴ w punktach przyczepienia do nich. Na punkta e i f podczas skurczu działają siły ei i fi_i. Siły te rozłożyć można na siły ei₂, ei_s, fi₄, fi_B. Z tych czterech sił siły ei_t i fi_h są bezskuteczne, gdyż przeciwdziała im spójność cząstek dźwigni, zaś z pozostałych skuteczną będzie tylko siła fi_i, bo ramię dźwigni, z którą ona pracuje jest dłuższe, aniżeli ramię dźwigni siły ei₃. Temsamem cały równo-ległobok podniesiony zostanie do góry. W przeciwnym kierunku działać będą siły w punktach zaczepienia g i h.