94291701

O ODDYCHANIU TKANEK.

a) Przemiana oddechowa w tkankach.

Przemianę oddechową w tkankach mierzymy ubytkiem tlenu i wzrostem zawartości dwutlenku węgla we krwi, która przez nie przepłynęła. Musimy w tym celu znać skład krwi tętniczej i żyl-nęj danego narządu i chyżość przepływu krwi.

Doświadczenia takie, dadzą nam wyniki tem jaśniejsze i tern zgodniejsze z rzeczywistością żywego organizmu, im mniej będzie w nich zabiegów, zmieniających naturalne warunki narządu. Tak w najdoskonalszych tego rodzaju doświadczeniach, które wykonał Chauveau na koniach, nie było zabiegów innych, jak dobywanie próbek krwi żylnej, odpływającej z drobnego mięśnia wargi górnej. Podobnie możemy uważać za zbliżone do rzeczywistości wyniki doświadczeń, w których przez narządy _nm siłu^u zwierząt przetaczamy krew z obiegu zwierząt drugich; mniej już są odpowiednie doświadczenia nad organami izolowanymi, przez które przetaczamy krew odwłóknioną. Doświadczenia, w których tkanki odosobnione lub nawet posiekane, nie przepłókiwane krwią, podlegają badaniu swej przemiany gazowej, nadają się do studyum reakcyi chemicznych, zachodzących w nich, ale nie mogą, przynajmniej u ciepłokrwistych, dać nam wyobrażenia o prawdziwej przemianie oddechowej.

Następujące zestawienie pokazuje nam różnice, jakie między krwią żylną z różnych narządów zachodzą.

W 100 cm³ krwi cm⁸ CO_t cm³ 0₂

tętniczej...................33'6    18*25

ze żyły udow^Tej, po przebyciu kończyn dolnych    .    4Iv7    6*34

żylnej, z pracującego    dźwigacza    wargi konia    .    .    70    3-39

ze zlewu Herofila, po    przebyciu    mózgu.....41*6    13*49