94293701

221

FIZYOLOG1A PRZEWODU POKAK4IOWEGO

bułc, nie zawierającą azotu i w pozostałym na sączku osadzie oznaczamy całkowitą ilość azotu, w każdym oczywiście z osobna metodą Kjeldhala.

Ilość azotu z sączka, pochodzącego z probówki A, przedstawia całkowitą ilość białka, użytą do trawienia, ponieważ białko to nie mogło być strawione w soku, który przedtem ogrzaliśmy do 100°. Azot z drugiego sączka przedstawia nam ilość białka, nierozpuszczalnego i strąconego w probówce B. Różnica miedzy azotem A i azotem B przedstawia ilość azotu, zawartego w' białku stra-wionein w probówce B. Z tej różnicy oczywiście łatwo możemy obliczyć ilość białka strawionego.

5. Metoda za p o mocą strącania kwasem trój chlorooctowym. Zupełnie podobnie jak przy poprzedniej metodzie przygotowujemy dwie probówki A i B i umieszczamy je w termostacie na 12 godzin, poczem do każdej dodajemy po 10 cm. rozczynu kwasu trójchloroctowego 10%- l*o zagotowaniu jeszcze wylewamy wrzące płyny z obu probówek na sączki o znanej wadze. Na sączkach oczywiście pozostanie białko nie strawione w probówkach A i B_} które zostało strącone kwasem trójchlorooctow^rym. Przesącz, znajdujący się pod sączkiem przedstawia sic jako ciecz zupełnie przeźroczysta. Ciecz tę zlewamy możliwie dokładnie do dwóch zlewek. Gdy sic następnie ciecz oziębi, występuje w' niej męi, który pochodzi z proteoz, rozpuszczalnych w gorącym kwasie trój-chloroctowym, lecz nie rozpuszczalnych w^r zimnym. 1*0 zupełnem oziębieniu zlewamy te dwa mętne płyny ponownie na sączki również o znanej wadze. Po wysuszeniu tych czterech sączków' w temperaturze 105° ważymy je. Przyrost w^Tagi w dwóch pierwszych sączkach przedstawia ilość białka niestrawionego w probówkach A i B. Przyrost zaś wagi w dwóch ostatnich przedstawia ilość albumoz, które sic wytworzyły podczas trawienia.

2. Działanie podpuszczki. Oprócz zdolności trawienia białka, sok żołądkowy posiada jeszcze inną ważną właściwość. Dodany do mleka ścina białka naturalne w niein zawarte zapomocą osobnego rozpuszczalnego fermentu, zwanego podpuszczką. Na pierwszy rzut oka możnaby sądzić, że krzepnięcie mleka jest wynikiem obecności kwasu solnego, znajdującego się w soku żołądkowym. Można się jednak bardzo łatwo przekonać, że tak nie jest, że przeciwnie jest ono następstwem działania osobrlego fermentu; albowiem, po pierwsze, sok żołądkowy, zobojętniony ługiem, tak samo dalej wywołuje krzepnięcie mleka, powtóre, ten sam sok żołądkowy, zobojętniony lub niezobojętniony, ogrzany do 90° i dodany do mleka krzepnięcia już nie wywołuje.

Krzepnięcie mleka zapomocą podpuszczki jest objawem, podobnym do krzepnięcia krwi pod wpływem fibrynfermentu. Mleko zawiera osobne białko rozpuszczalne, kazeinogen, które pod wpływem podpuszczki zamienia się w kazeinę nierozpuszczalną i w laktalbuminę. Działanie podpuszczki może się ujawnić tylko