94298901

WYDALINY 373

w postaci swych połączeń, przedstawia urochrom ciało barwy żółto-brunatnej, bezpostaciowe, łatwo rozpuszczalne w wodzie i wodnych rozczyDach alkoholu, nierozpuszczalne w wyskoku stężonym, eterze, chloroformie i benzolu. Roztwory jego nie okazują ani absorbcyi widma, ani fluorescencyi. Strącają się octanem miedzi, rtęci i ołowiu.

Urochrom jest ciałem nietrwałem, ulega rozkładowi zarówno pod wpływem kwasów, jak i zasad. Przez ogrzewanie z kwasami urochrom rozkłada się, wydzielając czarny barwik t. zw. urome-laninę o stosunkowo znacznej zawartości siarki, który ze względu na pokrewieństwo składu i własności należy zaliczyć do grupy normalnych barwików melanicznych ustroju. Roztwory urocbromu posiadają własności odtleniające. Sole żelazowe i miedziowe utleniają urochrom z wytworzeniem produktów zabarwionych. Kwas jodowj" odtlenia się również z wydzieleniem jodu. Ług sodowy i potasowy odczepiają z urochromu siarkę, natomiast amoniak nie objawia tego działania. Ogrzewany z wapnem wydziela urochrom i jego związki obficie pary pyrrolowe, wskazujące na obecność rdzenia pyrro-lowego w drobinie tegoż ciała. Stwierdzenie istnienia rdzenia pyrrolowego, a brak hemopyrrolu wśród produktów rozkładu dowodzi, że nie pozostaje on w żadnym związku genetycznym z barwikiem krwi, jak to wraz z Garrodem niektórzy badacze utrzymywali. Na podstawie tych badań nad produktami rozkładu urochromu przychodzi Dąbrowski do przekonania, że powstanie urochromu odnieść należy do produktów rozkładu białka, w szczególności pro-teinochromu Nenckiego, będącego źródłem powstawania nietylko urochromu, lecz także innych barwików melanicznych ustroju. Ilość urochromu u zdrowego człowieka wynosi wedle Browińskiego i Dąbrowskiego 039—069 gramów na dobę; przy dyecie mięsnej ilość jego wzrasta do 1’19 gr., zaś przy dyecie mlecznej się zmniejsza do 026—0*43 gr.

Otrzymywanie: Większą ilość moczu (10 litrów) strąca się mieszaniną octanu wapna i baru z dodaniem amoniaku (86 g. octanu wapna, 53 g. octanu baru i 43 cm³ 21°/₀ NH_S). Przesącz zobojętnia się kwasem octowym i strąca obojętnym octanem miedzi. Z dokładnie przemytego osadu uzyskujemy po rozłożeniu tegoż siarkowodorem, zobojętnieniu barytem, zagęszczeniu w próżni i strąceniu alkoholem stężonym, ostatecznie sól barową urochromu.

Urobili na, wykryta w moczu ludzi gorączkujących przez Jaffego, nie znajduje się w moczu normalnym świeżo oddanymi jako taka, tylko w postaci substancyi macierzystej urobilino-