FizykaII63501

631

Powstrzywany bywa, gdyż nigdy nieuważano tych kurczeń "'żabich preparatach,, ani tćż innych objawów zmysłowych ^w ^yj^cych istotach, jeśli połączenie mięśni z nerwami za po-^m°cą złych przewodników elektryczności uskuteczniono. Mniemany ten płyn, zdaniem Galwaniego mający siedzibę właściwie ^w nerwach, po złączeniu ich z odpowiednim mięśniem za pomocą metalowego przewodnika płynie w chwili kurczenia się uda ża-^le8° z nerwu do mięśnia przez łączmk i powraca z mięśnia ^z*m>wu do nerwu po ciele żaby. Dla wielkiego podobieństwa do ktryczności nazwano go płynem, galwanicznym czyli gakoa-ⁿ*ćznM elektrycznością, a przyczynę rozwijania, się tego rodzaju ktryczności galwanizmem, uważając mięśnie zwierząt wzglę-^em tego płynu niejako za rodzaj butelki lejdejskiej, której jenem obłożeniem jest zewnętrzna powierzchnia tychże mięśni, ^ugiem zaś obłożeniem są nerwy odpowiednie Przy rozbraja-^Ulu tej mięsnćj butelki ledejskićj za pomocą metalowych przewodników nąstępuje zawsze kurczenie się mięśni wskutek drążenia, które sprawia elektryczność, przechodząca do wrażli-"Teh nitek mięsnych. Chociaż to porównanie nie we wszystkiem ^^est trafne, jednak po wieloletnich badaniach Du Bois Reymon-^Ille ma dziś żadnćj wątpliwości, że prądy elektryczne odby-,^W.^a^ ^s*§ we wszystkich częściach układu nerwowego i we wszystko ^{1 m}’-®^rń^ac^ ’Stot zwierzęcych. Wielu też fizyologów i fizy-zaraz teoryę Galwaniego pod nazwą elektryczno-¹ Zwierzęcej. Lecz znalazła ona i przeciwników, między któ-najzdolniejszym był Aleksander Yolta, profesor fizyki ndwie, podówczas wynalazca elektroforu poprawnćj kon-¹ ukcyi i kondenzatora. Powtarzając doświadczenia Galvanie-z niesłychaną oględnością i najściślejszą krytyką, zauważał, P^lzy dotykaniu części zwierzęcych jednym metalem opisane ^ kurczenia rzadko kiedy się okazują i są bardzo słabe, ⁰ wreszcie nie było obcem Galwaniemu), kiedy przeciwnie połączeniu ich dwoma różnemi, ze sobą zetkniętemi, me-^{anu s}% zawsze pewne, wyraźne i częste. Ta okoliczność spowodowała go do upatrywania ich przyczyny w zetknięciu me-°w i do przypisywania im głównej tu roli. Kiernjąc się wdal-cie d ^°®^w*^a^^czei;iach tą raz powziętą myślą, przyszedł naresz-⁰ przekonania, że objawiający się w takim razie działacz