chylą się ku upadkowi, gdyż nie reprezentują tych cech, dzięki którym doszli do władzy.
Koncepcja Pareto - podzielił społeczeństwo na wyższą - elitę i niższą - nieelitę warstwę. Do wyższej należały pewne zbiorowości zwane przez niego arystokracją. Elita - rządząca i nierządząca. Do elity zalicza się ludzi, którzy w danej dziedzinie osiągają najwyższe wskaźniki. Klasa rządząca w celu utrzymania władzy posługuje się ludźmi rządzonymi.
Pierwsza kategoria klasy rządzącej stosuje siłę i składa się z żołnierzy, policji i zbirów. Druga kategoria posługuje się sprytem i od Rzymu do dziś wchodzi w nią „klientela politykierów”.
O przynależności do elity decydują cechy jednostkowe (rezydua). Jest kilka klas, a ich rozkład decyduje o stanie grupy. Z chwilą ich zachwiania, które służą klasie rządzącej do zagarnięcia i utrzymania władzy, dochodzi do jej upadku, jeśli nie dokonał się proces jej reprodukcji ilościowej i jakościowej.
Reprodukcja - dopuszczenie do klasy wyższej członków klasy niższej, którzy wnoszą do niej energię i proporcję rezyduów niezbędne do utrzymania się przy władzy. Gdy to nie zachodzi, grupa rządząca upada i naród też. W okresie rewolucyjnym jednostki klasy wyższej są jednostkami gorszymi, a z niższej -lepszymi.
Twierdzenia podsumowujące:
1. Każde społeczeństwo dzieli się na rządzącą większość mniejszość i na rządzącą większość - elita (władza bezpośrednia).
2. Związki między elitą a społeczeństwem zachodzą za pośrednictwem subelity - przedstawiciele klasy średniej. Subelita dostarcza elicie nowych członków i stanowi warunek stabilizacji.
3. Uzasadnieniem panowania elity jest formuła polityczna - religijna (ponadnaturalne), tradycyjna (naturalne) lub prawo (legalistyczna).
4. Elity podlegają rotacji: