771
771
wil
Fig. 426.
"ffu strumień elektryczny, przechodzący przez termoelektryczne ogniwo, w miarę swego kierunku sprawia w miejscu zlutowania albo podniesienie, albo zniżenie temperatury, przyczem to jest osobliwszym, iż strumień, który sam wskutek ogrzania wspo-mnionego miejsca powstaje, t. j. strumień, idący od bismutu dc antymonu, sprawia oziębienie jego, strumień zaś przesyłany w przeciwnym kierunku, mianowicie przez antymon do bismu-tu, podnosi temperaturę tego miejsca. Peltier pokazał, że jeżeli pręcik bismutc wy, przylutowany w kierunku długości do pręcika antymonowego, zostanie w części z tym ostatnim osadzony w gałce termoslropu powietrznego, jak to Fig. 425 okazuje, i końce zewnętrzne tych pręcików połączy się z biegunami stosu woltaicznego , zaraz okaże termoskop podniesienie temperatury miejsca zlutowania przez obniżenie cieczy w tem ramieniu rurki, gdy strumień idzie od antymonu do bismutu, a zniżenie temperatury, gdy strumień krąży w przeciwnym kierunku. Także krzyż Peltiera i Lenza, złożony z prętów antymonu i bismutu 4y2 cali długich o kwadratowóm przecięciu, 4 linie w każdym boku trzymającóm (Fig. 426), służy w połączeniu z galwa-nometrem do okazania 3 zmian w temperaturze
miejsca zlutowania. Jeżeli czarny pręt JżP jest Fig. 425, z antymonu, bledszy zaś
W W z bismutu i -między końcami ich W i A znajduje się gal-^anometr, wprowadzony w obwód łącznikowy, jak to widać na rysunku, igła wychyli się zawsze r w jednę stronę za ogrzaniem, a w drugą za oziębieniem miejsca m krzyżowego spojenia obu prętów. To samo następuje też, gdy się koniec A' z jednym a koniec- W' z drugim biegunem stosu woltaicznego połączy i tym sposobem zmusi strumień elektryczny do biegu przez ramiona A‘m i mW’. Igła galwanometm i w tym przypadku wychyli się z naturalnego położenia swego, okazując podniesienie