Image
73

160

ści załatwić się mających przedmiotów, musiała być stosowana. Często się zdarzało że część nocy, a niekiedy i całą noc trzeba było w biurze przepędzić, ale za to niemała ztąd była przyjemność, że wszystko i zawsze na czas było odrobione. Czas pięcioletniego urzędowania, mogę nazwać najprzyjemniejszym w życiu mojem. Oprócz przyjemności jakiej doznawałem z uczciwego i gorliwego wypełniania obowiązków, tak minister jako i wszyscy członkowie Kommissyi okazywali mi swoje względy i uprzejmość, chociaż bez żadnój ostrożności na osoby, w każdym razie występowałem bez ogródki przeciw zdaniu lub decyzyi wyrzeczonój, niezgodnie z stanem rzeczy, lub aktami, z któremi dokładniej niż ktokolwiek byłem obeznany; każdy bowiem interes przez moje ręce przechodził, i żadnego bez rozpoznania całego toku, nieprzepuściłem. Takie opo-zycye z mojśj strony, acz ugruntowane, zapewne w innćj władzy, robiłyby mi nieprzyjaciół, tu przeciwnie z wdzięcznością były przyjmowane, co mnie tómbardziój do postępowania podług przyjętśj zasady zachęcało. Wspominam to nie dla chluby, bo tak postępując dopełniłem tylko mego obowiązku, a choć dziś nikt już do składu ówczasowój Kommissyi należący nie żyje, są jednak ludzie, którym dokładnie wiadomo, iż co tu mówię, jest rzetelną prawdą.“ „ONUFREMU FONTANA, BYŁEMU PUŁKOWNIKOWI BYŁYCH WOJSK POLSKICH, KAWALEROWI KRZYŻA WOJSKOWEGO POLSKIEGO I ORDERU LEGII HONOROWEJ, W WIEKO LAT 68, W DNIU 16 MAJA 1843 R. ZMARŁEMU, DLA UCZCZENIA DROGIEJ PAMIĘCI, WDZIĘCZNA I PRZYWIĄZANA ŻONA, W DNIU IMIENIN TEGOŻ NIEODŻAŁOWANEGO MĘŻA

SWEGO, TEN POMNIK POŁOŻYŁA. **

Onufry Fontana, urodził się dnia 17 Września 1775 roku w mieście Warszawie. Wszedł w służbę w roku 1794, jako porucznik do pułku jazdy wojska koronnego. Powtórnie wszedł dnia 9 Grudnia 1806 r. w stopniu kapitana do pułku pierwszego piechoty wojska Księstwa Warszawskiego. Dnia 27 Grudnia 1811 r, postąpił na szefa batalijonu, dnia 4 Lutego 1815 r. przeznaczony został w stopniu majora do pułku 2 strzelców pieszych byłego wojska Królestwa Polskiego; dnia 24 Grudnia 1815 postąpił na podkułkownika w tymże pułku.

Dnia 8 Sierpnia 1818 roku przeszedł na reformę. Odbył kampanię w latach: 1794, 1806, 1807, 1809, 1812 i 1813.

Znajdował się w bitwach pod Rudą, Raszynem, Grochowem, Sandomierzem, Bobrujskiem, Kaźmierzowem, Pankratowicami i Borysowem. Pod Lobau, Poenig i Lipskiem, ranny 3 razy.

W nagrodę zasług ozdobiony krzyżami: kawalerskim, orderu wojskowego polskiego i le-gijonu honorowego; dnia 7 Października 1818 r. na własną prośbę, otrzymał dymissyę z pen-syą i pozwoleniem noszenia munduru.

,,TU złożone są zwłoki ś. p. IGNACEGO BARANOWSKIEGO, szefa biura w kommissyi rządowej WOJNY. ŻYŁ LAT 64, ZMARŁ D. 10 LUTEGO 1847 R. PAMIĄTKĘ TĘ POŁOŻYŁA STROSKANA ŻONA,

CNOTLIWEMU I NIEODŻAŁOWANEMU MĘŻOWI. ‘ ‘

Urodził się dnia 31 Stycznia 1783 roku we wsi Olszany w powiecie Warszawskim. Kiedy prusacy opanowali tak stolicę Rzeczypospolitej, jak i znaczną część kraju: młody Baranowski