W pobliżu Bielan leży wieś ta, należąca do Instytutu Agronomicznego w Marymoncie z kościołem parafijalnym, w którym spoczywają zwłoki Michała Oczapowskiego.
W lewój ścianie kościoła wmurowana czarna marmurowa tablica, nosi na sobie napis:
„Ku czci i pamięci ś.p. Michała Oczapowskiego, b. dyrektora Instytutu Gospodarstwa wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. Kamień ten położony przez pozostałą wdowę wraz z synem, którzy proszą o westchnienie za duszę zmarłego. Dnia 21 Stycznia 1854- roku."
Imię to dobrze zasłużonego krajowi męża, znane jest w gronie naszych obywateli ziemskich, których 1800 było uczniami Oczapowskiego: a każdy otacza je szacunkiem i wspomnieniem rzewnym, jako światłego przewodnika, nauczyciela i opiekuna ojcowskiśj gorliwości. Przez lat ośmnaście jako dyrektor Instytutu Gospodarstwa wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie, wpłynął przeważnie na wzrost i rozwój tój szkoły, tak użytecznój w kraju naszym rolniczym. Umiał on pogodzić obowiązki zwierzchnika, z czułą rodzicielską opieką nad tą młodzieżą, pełną życia, zapału, wdrażając ją w surowe obowiązki pracy, i przygotowania do mozolnego zawodu ziemiańskiego. Szlachetnóm sercem przywiązał się do swego dzieła, żal mu było opuszczać ten Instytut, który rok rocznie, coraz wyżej wznesił i rozwijał. To tóż gdy w 1853 r., na akcie uroczystym zakończenia nauk szkolnych, gdy żegnał ten zakład i młodzież, głos jego ze wzruszenia był drżący, i łzy, poważne, sędziwe, zrosiły mu lica. Złamany pracą mozolną, dotknięty ciężką niemocą, trawiony tęschnotą, po oddaleniu się z Instytutu do którego sercem i duszą przyrósł, krótko żył, bo we dwa miesiące zgasł dnia 21 Stycznia 1854 roku w Warszawie, w 66 roku życia. Młodzież ceniąca zasługi zmarłego przewodnika swego, przeniosła na ramionach zwłoki jego, i złożyła w skromnym i cichym Wawrzyszewskim kościele, gdzie pragnął na sen wieczysty spoczywać.
Michał Oczapowski urodził się 18 Maja 1788 r. w dobrach ziemskich Pociejki, położonych w Gubernii Mińskićj, powiecie Słuckim. W roku 1808 ukończył szkoły Sluckie: następnie za rektorstwa Jana Śniadeckiego Uniwersytet Wileński w r. 1810, otrzymawszy stopień kandydata filozofii; we dwa lata doktora filozofii, w oddziale nauk matematycznych. Wiedziony wrodzonym pociągiem poświęcał się gospodarstwu praktycznemu. Po siedmioletniój pracy w tóm zawodzie, udał się za granicę: rok cały przebył w Móglinie u slavynego Thaera, a na-