28
29
ł) Napisanie togo, czego się uczeń nauczył. (Nauczyciel dyktuje uczniowi:)— Napisz literę „i“!—Odstąp, napisz drugie „!“! Uważaj! ten glos, który teraz poznałeś, dopiszę ci do pierw-szego ,,i“ (od „i “ duńska, cienka do góry— do lian— haczyk — na dół równo grubo = n znowu od środka tćj grubszój do góry — do linii — haczyk — na dół równo — znowu koło linii haczyk odwrotny—razem przeczytawszy: in. Dopisz ty teraz do dru-giego_„i“! i zaraz przeczytaj! (Uczeń to uskutecznia). Nauczyciel j dyktuje znowu a uczoń pisze w oddaleniu: ,,o“. Nauczyciel dopisujesz lewej strony „n“ łączy je z „e“—ne; każe uczniowi czytać. \ Potem łączy z poprzednióm połączeniem i powstaje wyraz: inne; potem jak w książce: on i oni.
I
a) Odczytanie poprzedniej lokcyi raz.
b) Przy powtórnem czytaniu objaśnia nauczyciel uczniowi wyrazy przeczytane w ten sposób, że je wypowiada w króciuch- j nych zdaniach, każe takie zdanie dziecku powtórzyć i natych- j miast pyta się o wyraz o który chodzi *) np. (Dziecko czyta: on. I Nauczyciel: Przestań! Mówimy: On pisze. Powtórz to! — Uczeń: | On pisze. N.: Kto pisze? U. On pisze. N. On, np. brat pisze, | Posuń skazówkę dalej i czytaj! U. Ona. N. Ona szyjo. N. Kto i-szyje? U. Ona szyje N. Ona np. siostra szyje etc. Teraz jeszcze raz odczyta uczeń gładko, a nauczyciel przechodzi z nim do nowej lekeyi.
c) Pogadanka. — (Pokazać dom rzeczywisty lub przy- . najmtućj na obrazku). Co to jest dom? Doin jestto mieszkanie f dla 1 u d z i. — (Mieszkania d 1 a z w i er z ą t nazywają się ; stajnio, obory, owczarnie, chlewki, kurniki, gołębniki i t. d.) — | Jak się. nazvwa dom, w którym się dzieci uczą? — Na czćm spo-1
l) Jestto bardzo ważne, gdyż tym sposobem przyzwyczaja się dziecko I do togo, iżby nigdy i nic bezmyślnie nie czytało. Zresztą przekonywa się, że czyta nie luźne dźwięki ale wyrazy tworzące mowę.
.-jtyuta dom? — z czego są fundamenta? — z czego są mury? — w jakiej ścianie domu znajdują się główne drzwi, główna bra-muy (W przedniej frontowej) — drzwi na noc się zamykają; dla c/ego? — co to są sutoryny? — parter? — pierwsze piętro? — diugio, trzecio piętro?-— poddasze, strych?— komórki? — pokój #ypialny? — jadalny (stołowy)? — salon (v. pokój bawialny)?— — garderoba? — kredens? — kuchnia? — śpiżarnia? — piwnice? — schody? (nie biegać i nie bawić się bez potrzeby Mchodach!) — okna i lufciki? do oświetlania i odświeżania mieszkań — (dzieci nie powinny wychylać się lufcikami)! — drzwi, zamki, kluczu, kłódki, slcoblo?—piece, kominki, kominy, kominiarze?— przyrządy ogniowe?- straż ogniowa (pożarna)?— dzieci ostrożnie z ogniem!
(1) Citos ,,m“. — Mówiliśmy dzisiaj o tera, co to jest dom i 7. czego się składa. Mówiliśmy tam miedzy innemi także o oknach Tlufcikach! Okno, (jak wiesz z pogadanki), składa się. z raut i szyb. Pokaż mi szyby, pokaż ramy w oknie! — Dobrze.
A teraz wymówię zwolna wyraz „ramy“, a ty go potem wymów tak samo. Baczność! rfO.UDn.TTy — Powtórz to! — Jeszcze raz! — Jak brzmi pierwszy głos? Pierwszy głos brzmi: rC. (Tylko nie ,,er/“) — Jak drugi? Drugi brzmi: af) — Trzeci? Trzeci brzmi mC (Nie ,,em!“) — Czwarty? Czwarty brzmi: yCl
— A trzeci? — Drugi? — Pierwszy? — Czwarty? — Drugi? — Pierwszy? —'Trzeci? — Jeszcze raz trzeci! — Jeszcze raz!— To joslwhiśnio głos,-o który nam dziś chodzi.—Znasz go więc dobrze.
‘ Jak brzmi p i o r w s z y głos? (r.C)—Jak drugi? (O)
— Teraz woź w myśli pierwszy głos, przystaw do niego drugi i wygłoś je r a z e m, zaczynając od pierwszego! (Dziecko wymawia: ra!) — Jeszcze raz! — Dobrze. A teraz przystiiw do Urno „ra“ trzeci głos (,,m“), i wymów to r a z e ml Dziecko wymawia ram!) — Jeszcze raz! — Dobfże. A teraz przystaw w myśli do togo „ram“ czwarty głos (,,y“), i wymów to ra-i, o mi (Dziecko wymawia n i eprz cci ąy a ją c:) ramyl)— Jeszcze raz!
— Dobrze, bardzo dobrze. — (Powtórzyć to ćwiczenie kilka razy, dopóki dziecko nie uchwyci istotnćj tajemnicy składania i czytania tych głosów!
W podobny sposób rozłożyć i złożyć wyrazy: domy, mama, mina, mowa.
o) Odczytać cośkolwiek zajmującego. Przepytać w krótki ch pytaniach o treść! Objaśnić wyrazy niejasne, wątpliwe!' Objaśnienie powinno być podane w wyrazach jak najprostszych.