KSE9262 II L
85

i 67

IV. 19.

Zygmunt August i t. d.

Wielmożny nam zwłaszcza miły. Żałując liiepomałn tej to choroby, która była teraz na królową jej m. przyszła, posłaliśmy przed trzecim dniem komornika naszego j< | kr. m. w tij (o ji j m. chorobie nawiedzając. A iż już, jakośmy z pisania waszego wyrozumieli, jej kr. m. nieco lepiej na zdrowiu się mieć raczy, s lego jesteśmy i pocieszeni i pana Boga prosimy aby jej kr. m. w rychle ku pierwszemu zdrowiu lo ta przywrócona.

Wdzięcznie też lę wasze radę i napominanie przyjmujemy, kióreście ku nam listem swym dostatecznie wypisali i nie trzeba nic wątpić w nas; my wiedząc powinność przeciw Panu Bogu i przeciw małżonce swą, ulotnie, statecznie i stale, to ccrśmy już raz w małżeńskiej obietnicy Panu Bogu poprzysięgli chować i tego zawżdy pilme strzedz będziemy", i możecie w tern zupełną nadzieję mieć iż się tak, jako nas upomina ie w tern wszyst-kiein zachować chcemy. Aleć przecie do tych czasów i posłowie i panów wiele na nas o to z wielką pilnością ustawicznie nalegają, abyśmy to małżeństwo opuścili, bo jako wczoraj za dozwoleniem naszem panowie przy nas i przy pośłech wotowali, de hoc nostro matrimonio, gdzie wielka część panów na to uprzejmie wolow-li, abyśmy małżonkę paszę opus ci hi, acz też niektórzy s panów in contrariam sentaiiiam rota swe dawali;- gdy si,ę już panowie z woty odprawili posłowie zasie ku nam wielką i szeroką prośbę uczynili i nakoniec przyklęknęli prosząc, aby to nostrum matrimonium mogło być diriniowano. Myśmy im odpowiedzieli, iż tego uczynić niemożemy, abyśmy ślubu małżonce swęj, na któryśmy poprzysięgli, zdzierżeć, czego Boże uchowaj, nie mieli. Ale we wszyst-