KSE9262 II L48

320

niejszyeh, i dla tego młodość swoję spędził w majętnych domach Modliszewskich i Gorajskich , od których wielu dobrodziejstw, jak sam wyznaje doświadczył. Potem jakiś duch niejn zyjazny natchnął go chęcią poprawienia losu przez bogate ożenienie się; sposób najniepewniejszy pozyskania szczęścia domowego. Ożenił się więc z Jadwigą Kossolmdzką, wdową, kłótliw ą kobietą,. ale majętną, która tak mu dokuczyła, że unikając sekutnicy prze,-siadywał zdała od domu, tu i owdzie, a najczęściej w Warszawie. Spokojności niemając, zawiedziony w nadziejach zbogacenia się, postanowił wybrać się *do Włoch; ale tymczasem może i niespodziani*¹ oparł się aż w Tmcii. Oddaliwszy się bow iein z domu do Warszawy, a ztam-tąd do Krakowa, złączył się tu z Jędrzejem Taranow-skim wyprawionym r. 1572 do Koustanlynopola do znajdującego się tam posła polskiego Krzysztofa Dzierżka, dla załatwienia sprawy Bohdana Wojewody Wołoskiego. Tym sposobem zwiedził część Turcii i stolicę jej., gdzie go właśnie doszła w ieść o śmierci żony. Wróciw szy nakoniec z podróżj udał się na w ii śdo Paprockiej "woli, i rozżalony na płeć niewieścią za to co wycierpiał od żony, napisał wierszem: »Dziesięcioro przykazań mężowe, które każda poczciwa a cnotliwa małżonka ma umieć, i t. d., w Krakowie u W lerzbięty roku 1575 drukowane; w którym skarżąc się mocno na wady polskich kobiet , wskazuje przepisy jakiem: żonami być pov, inny, i jak mężów ie z niemi postępować mają, zęby sami mogli być głową w⁷ domu. Pierwsza la praca Paprockiego, zaczynająca zawód jego pisarski w męzkim już wieku, tak się jak widać podobała , zwłaszcza tym którzy dosw iadczali swarliwości żon swoich, że w pięciu wydaniach pow tórzoną została. Najazd Tatarów⁷ na ziemie podolskie, nastręczał mu tegoż jeszcze roku, treść do nowego pisemka, które wyszło