KSE9262 II L03

201

w polu, owszem siła (nipom pogańskich gór okryła ; a g<Iv iev dla niestali** ^noś'* naszych, dla nnwalnosci nie-przyjaciela do odwrotu przyszło , lak ustępowała że iey wzajemnie uslępować musiał sposobem niesłychanym y niezwyGzaynyui nieprzyiaciel, ov szem siła razy z despr racją uchodzić. Torowała sobie drogę nie pokąineini lakierni ścieszkanr ale przez pośrodok uioprzyiacielskieh hufow, które kędykolwiek ruszyła się, pierzchać y ustępować. się musiały. Zwyciężył ią lam głód. niedostatek snu y napoiu, naygłownioysze natury ludzkiej moprzyia-eioły. A że łicencyi swych wyuzdanej' \ '^częścią, alho l aozey wyroku Hożego, od wieku przn rżanego złamać nie mogła, to nie oney przyczyna!”

Rzymskiego, przywodząc właśnie spoiny obu tym dzielnvm mężom wypadek, nieprzyjęcia podanego sobie konia do ucieczki: mowa ta w którój Zamojski zbawienne daję przestrogi zagrożonemu najazdem Tureckim narodowi, ma tytuł „Oddawanie J. K. JMci pieczęci y buławy wielkiey koronney, po śmierci p Stanisława Żółkiewskiego, kanclerza y hetmana koronnego, przez >1. M. P. Thomasza Zamoyskiego woiewodę. Knowskiego, na sey-mie w Warszawie annol621.” Znalazłem ją w rękopiśiaje 17 wieku, in folio, zaczynającym się od Dyaryuszu sejmowego r. 16 20, który jest w bibliot. Leona lir. Rzyszczewskiego.

t "A

'

36

Sr. Hist.