KSE9262 II L68

34G

dycyi i rodz.nnych o niej podali, szukał nowego zasiłku dla swego pióra, nowej niwy do uprawiania. I In sk mu powiodło; leni zhogacii litcralurę j,łaszę hislorycznąt leni zrobił sobie imię. ale me li i lunę. INie mysiił zatem jodynie

0    tej ostatniej. kiedy pisał i ogłuszał światu liczne swoje dzieła.

Maciejowski w swojem piśm.ennirh.,e (T. I. sir. GIG.¹ naznaczając Zw ierzyniec Reja za źródło pism Paprockiego, myśl Panoszy feniwiż samemu 'głośnemu dziełu przy pisuje. Cokolwiek bądź, czy lo z chęci naśladowania słynnego Reja. czy leż idąc za duchem, obyczajem, i modą że lak powiem owej epoki u nas: (o jednak pewna, że nie ty lko otwarcie, ale rubasznie i jowialnie, bez żadnej ogródki poczynał solne Paprocki w Panoszy ze szlachtą, której herby, imiona i przy-mioty spisywał. Może hyc że się zapalry wał na szczerość i otwartość bliskiego poprzednika swego w zaw odzie pisarskim, Reja, który już miał w ki aj u ustalone imię; ale może leż laka .śmiałość wynikła ze staroświeckich olwczajow

1    równości szlacheckiej, a wolności druku żadnemi jeszcze klubami nieujęlej. W paście co do w uszy i gładkości języka Paprocki z Rejem w żaden sposub porównanym lwć nie może; chociaż i len oslalni poelą nie jest. Niewiem czy można się zgodzić z Maciejowskim na lo. żeby wyraz ów Panosza pochodzić miał z Czeskiego izn iczyć płachetkę; nie niniij jak z Wiszniewskim, któn w pi zod jeszcze wy wodząc go z Czeskiego, powiada że Panosza znaczy szlachcica ubogiego , który j es I Dworzaninem u jakiego pana. Ależ w Panoszy Paprocki nie małych szlachciców , ale i w ielkie imiona opisuje, pany i panięla. króle i w ojewoih; za-ec.żhy miał daw ni swojt j k.-iążre l\ lul Szlaclutka. A polem, mamy przecie bez cźeszrzyzny, w w oj ej mowie, panoszyć się, spanosztnie się. 1 Panoszy uzy wał w swoich kazaniach Birkowski!