Magazyn6
5201

344

BANKI

niemieckich (Deutsche Reichsbahn). Kapi tał banku wynosi od r. 1931 — 20 mil jonów marek, suma bilansowa — 467 miljo-nów. Akzept- und Garantie-Bank powstał w r. 1931 przy udziale rządu Rzeszy, celem współdziałania w sanacji wielkich banków kredytu krótkoterminowego, zachwianych w r. 1931. Kapitał banku wynosi 200 miljonów marek, z czego 80 miljo-nów znajduje się w posiadaniu skarbu, dalsze ćo mijonów w portfelach instytucyj półpaństwowych. Z mniejszych banków specjalnych niemieckich wymienić należy dwa banki cukrownicze: Zuckerkredit-bank A. G. w Berlinie i Deutsche Zu-ckerbank; dalej Bank fur Brauindustrie, Bank der Deutschen Arbeit powstały w r. 1924 z Bank der Arbeiter, Angestellten und Beamten (kapitał — 12 miljonów, suma bilansowa 304 mil jony marek), Schiffs-beleihungsbank w Hamburgu; Deutsche Landerbank, należący do koncernu I. G. Farben-Industrie i t. d.

3. Wielka Brytan ja.    W Wielkiej Bry-

tanji specjalizacja banków zaczęła zarysowywać się jeszcze przed powstaniem wielkich banków depozytowych, w pierwszej połowie ubiegłego stulecia. Niektórzy z bankierów londyńskich poświęcali się prawie wyłącznie finansowaniu interesów handlowych, stąd ich nazwa „merchant bankers"; uprawiali oni na szerszą skalę interes akceptowy ściślej z finansowaniem tranzakcyj handlowych związany. Zczasem rozwój interesów i znaczny wzrost obrotów skłonił bankierów, należących do kategorji „merchant bankers“, do dalszego wyspecjalizowania się w interesach prawie wyłącznie akceptowych; tak powstały „accepting houses", które następnie doszły do wielkiego znaczenia na rynku londyńskim, współzawodnicząc na tern polu bardzo poważnie z wielkiemi bankami, a nawet wypierając je powoli z rynku. Pokrewną grupę stanowią t. zw. „discount brokers", którzy nie są pośrednikami, jak to wynikałoby z nazwy, lecz pracują na rachunek własny i niekiedy są wielkiemi przedsiębiorstwami w formie spółek akcyjnych, wyposażonych w znaczne kapitały akcyjne. Wreszcie specjalnością rynku londyńskiego są dwie kategorje banków i domów bankowych, istniejące wprawdzie w innych krajach, ale mające w Anglji daleko większe znaczenie, tradycję i pole działalności: są to banki kolon jalne i banki, a raczej domy bankowe, wyspecjalizowane w handlu metalami szlachetnemi, głównie złotem i platyną, t. zw. „bullion dealers". Przed wojną światową i w pierwszych latach powojennych niektóre prywatne firmy bankowe

0    pierwszorzędnem znaczeniu, zajmujące się umieszczaniem pożyczek państwowych

1    komunalnych, zaliczały się do specjalnej kategorji t. z w. domów emisyjnych, „un-derwriters", albo „underwriting houses". Wskutek embargo na pożyczki zagraniczne, a poczęści wobec kryzysu, firmy te obecnie przeszły do kategorji „merchant bankers", albo poprostu „merchants". Należą do nich firmy tak znane, jak N. M. Roth-schild & Sons, J. Henry Schroeder & Co, Lazard Brothers & Co, Ltd, i t. d. Wielkie banki londyńskie założyły, celem kultywowania interesów kolonjalnych, specjalne banki afiljowane. Np. Barclays Bank wyłonił z siebie specjalną instytucję Barclays Bank, Colonial & Overseas. Banki te popierane są bardzo przez rząd, niektóre nawet są bankierami skarbu na terenie ko-lonij, posiadają też przywilej emisyjny'. Współzawodnictwo banków zagranicznych z bankami angielskiemi poza granicami imporjum skłoniło rząd angielski do założenia przy współudziale Bank of England instytucji, mającej na celu współdziałanie w kierunku rozbudowy stosunków gospodarczych Anglji z zagranicą. Tak powstała „British Trade Corporation", powołana do życia jeszcze w czasie wojny światowej, w r. 1917. Instytucja ta nie usprawiedliwiła pokładanych w niej nadziei. Z inicjatywy Bank of England założona została „Bankers Industrial Development Co, Ltd, mająca na celu ułatwienie przeprowadzenia racjonalizacji przedsiębiorstwom przemysłowym, znajdującym się w trudnościach finansowych, przyczem pomoc finansowa okazywana jest metylko przedsiębiorstwom angielskim w kraju macierzystym i w kolonjach, dominjach, etc., ale również przedsiębiorstwom zagranicznym, pozostającym w bliższych stosunkach z Anglją. Tak samo banki kolonjalne angielskie finansują nietylko handel zamorski ściśle angielski, lecz także handel zamorski innych krajów, np. eksport kawy z Brazylji do Holandji, czy herbaty z Chin do Stanów Zjednoczonych. Tern tłumaczy się liberalna polityka rządu angielskiego w stosunku do londyńskich oddzia-