Magazyn6
5601

948

DUGUIT LfiON — DUMPING

werenności, zjawia się w jego systemie jako coś rozumiejącego się samo przez się i nie-potrzebującego żadnej sankcji. Zdaje się nie widzieć tego, że czasami, a często w pewnych fazach rozwoju państwo narzuca ustawy niezawsze zgodne z pojęciem solidarności społeczeństwa. W instytucjach państwowych, jak rząd, parlament, nie widzi on przejawów władzy suwerennej, tylko ludzi wykonywujących wedle swej woli pewne czynności; pomija więc stosunek ich do ogółu i związek ich działalności z wolą obywateli: nie uznaje więc tego, aby np. posłowie byli przedstawicielami narodu.

Najlepszą organizacją państwową byłaby według niego taka, w której rozmaite czynności publiczne poruczoneby były pewnym związkom zawodowym pod kontrolą państwa, np.: czynności sądowe związkom sędziów, policyjne — policjantów, administracyjne — administratorów i t. p. Jeżeli jednak odrzucić suwerenność państwa, to trudno zrozumieć, dlaczego ma ono mieć prawo kontrolowania tych związków. Du-guit nie precyzuje szczegółowo zakresu i mechanizmu tej kontroli. Zresztą niewiadomo dlaczego obywatele musieliby słuchać tych związków, skoro są one tylko dla oddawania usług publicznych i nie posiadają żadnego autorytetu.

W ten sposób w teorji Duguit zatraca się całkowicie pojęcie jedności państwa i jego władzy, wszystkiemu zaś zaradzić ma norma społeczna, wynikająca z solidarności życia zbiorowego, którą można zresztą rozmaicie pojmować i która istotnie rozumiana jest niejednakowo przez poszczególne jednostki i warstwy społeczne. Autor ten, omawiając powyższe zagadnienia dość szczegółowo w zakresie teoretycznym, jest niesłychanie powściągliwy w wypowiadaniu się w dziedzinie praktyczno-organizacyjnej państwa. Dlatego też pomimo silenia się na realizm sam gubi się w koncepcjach oderwanych całkowicie od życia. Odrzucając pojęcie suwerenności w dziedzinie spraw wewnętrznych państwa, zachowuje je w stosunkach międzynarodowych. Uczeń jego Sukiennicki poszedł dalej jeszcze i usiłuje wyrugować to pojęcie i z prawa międzynarodowego (w pracy p. t La souverainete des Etats). D. umarł w r. 1928.

Główne prace Duguit są następujące: La separation des pouvoirs et 1’Assemblee na-tionale de 1789. Paris 1895. — L'Etat, le gouvernement et les agents. Paris 1903. —

Traite du droit constitutionnel. Paris 1911. — Le droit social, le droit individuel et la transformation de l’Etat. Paris 1911. — Les transformations du droit public. Paris 1913.

Ludwik Kulczycki.

Dukielska przełęcz.

Największe obniżenie w grzbiecie Karpat (wys. 502 m), dzielące je na Zachodnie i Wschodnie. Leży ono na południe od Dukli w obszarze wsi Barwinek. Przełęczą Dukielską wiodła ważna droga handlowa z Polski na Węgry, dziś do Czechosłowacji. Jest ona także biamą dla wiatrów południowych.

_ Klim.

Dumping.

D. jest przypadkiem ceny zróżnicowanej, t. j. ceny różnej dla różnych odbiorców. Pojęcie ceny zróżnicowanej związane jest z istnieniem monopolu lub quasi — monopolu. Przy istnieniu wolnej konkurencji wytwarza się cena jednolita na rynku, t. j. cena jednakowa dla wszystkich kategoryj odbiorców (loco fabryka). Przy istnieniu monopolu wytwarza się natomiast cena zróżnicowana dla różnych kategoryj odbiorców, pozwalająca na eksploatowanie w większej mierze siły kupna odbiorców przez silniejsze eksploatowanie renty konsumenta, t. j., mówiąc ściślej, przez umniejszenie renty konsumenta. Np. kartel węglowy inną cenę ustanawia dla kolei, inną dla hut, inną dla przemysłu przetwórczego, inną dla szpitali, inną dla odbiorców prywatnych. Jeśli w grę wejdą tylko kry-terja gospodarcze, cena będzie tak ustanawiana, by w każdej kategoiji odbiorców dala monopoliście maksimum zysku.

D. jest przypadkiem dyskryminacji cen na korzyść zagranicy. Zagranica otrzymuje cenę inną, aniżeli odbiorcy krajowi, i to cenę niższą.

Zasadniczo należy rozróżnić trzy stopnie d.: d. w najobszerniejszem znaczeniu, w znaczeniu ściślejszem i w znaczeniu najściślej szem.

a) D. w najobszerniejszem znaczeniu, oznacza różnicowanie cen (price-discri-mination) pomiędzy rynkiem wewnętrznym a rynkami zagranirznemi na korzyść tych ostatnich. W wypadku tym ceny eksportowe są wprawdzie niższe od cen wewnętrznych, jednakże pokrywają w całości koszty